Psalmorum 144

1 Psalmus David Adversus Goliath. Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad praelium, et digitos meos ad bellum.

Lofaður sé Drottinn! Hann er bjargið sem líf mitt er byggt á! Hann gefur mér kraft og leikni í bardaga.

2 Misericordia mea, et refugium meum: susceptor meus, et liberator meus: Protector meus, et in ipso speravi: qui subdit populum meum sub me.

Hann er miskunn mín. Hann er vígi mitt, borg mín og hjálpari, skjöldur minn og athvarf. Hann leggur þjóðir undir mig.

3 Domine quid est homo, quia innotuisti ei? aut filius hominis, quia reputas eum?

Drottinn, hvers virði er maðurinn að þú ómakir þig og minnist hans? Hvers vegna skyldir þú yfirleitt skipta þér af fólki?

4 Homo vanitati similis factus est: dies eius sicut umbra praetereunt.

Því að maðurinn er eins og vindblær, dagar hans eins og hverfandi skuggi.

5 Domine inclina caelos tuos, et descende: tange montes, et fumigabunt.

Drottinn, sveigðu himininn og stígðu niður! Þegar þú tyllir þér á fjöllin þá rýkur úr þeim.

6 Fulgura coruscationem, et dissipabis eos: emitte sagittas tuas, et conturbabis eos:

Láttu eldingar leiftra, – skjóttu örvum þínum og tvístraðu óvinunum!

7 Emitte manum tuam de alto, eripe me, et libera me de aquis multis: de manu filiorum alienorum.

Réttu hönd þína niður og frelsaðu mig, dragðu mig upp úr hinum djúpu vötnum, undan ofurvaldi óvinanna.

8 Quorum os locutum est vanitatem: et dextera eorum, dextera iniquitatis.

Munnur þeirra er fullur af svikum og með hægri hönd sinni innsigla þeir lygi.

9 Deus canticum novum cantabo tibi: in psalterio, decachordo psallam tibi.

Ég vil syngja þér nýjan söng, ó Guð, og leika undir á tístrengjaða hörpu,

10 Qui das salutem regibus: qui redemisti David servum tuum de gladio maligno:

því að þú veitir konungum okkar sigur. Þú frelsar þjón þinn Davíð undan sverði dauðans.

11 eripe me. Et erue me de manu filiorum alienorum, quorum os locutum est vanitatem: et dextera eorum, dextera iniquitatis:

Bjargaðu mér! Frelsaðu mig undan óvinum þessum, þeir bæði ljúga og svíkja.

12 Quorum filii, sicut novellae plantationes in iuventute sua. Filiae eorum compositae: circumornatae ut similitudo templi.

Nú vil ég lýsa landinu þar sem Drottinn er Guð – hamingjulandinu!

13 Promptuaria eorum plena, eructantia ex hoc in illud. Oves eorum foetosae, abundantes in egressibus suis:

Þar eru synirnir hraustir og stæltir eins og þróttmikil tré. Dæturnar fagrar og prúðar eins og úthöggnar hallarsúlur.

14 boves eorum crassae. Non est ruina maceriae, neque transitus: neque clamor in plateis eorum.

Hlöðurnar fullar af alls konar afurðum. Hjarðir þúsunda sauða liðast um hagana. Uxarnir eru klyfjaðir og ekkert skarð í múrnum.

15 Beatum dixerunt populum, cui haec sunt: beatus populus, cuius Dominus Deus eius.

Friður hvert sem litið er, enginn maður í útlegð og glæpir horfnir af strætunum. Já, sæl er sú þjóð sem á Drottin að Guði.