< Psalmorum 141 >
1 Psalmus David. Domine clamavi ad te, exaudi me: intende voci meae, cum clamavero ad te.
Jehová, a ti he llamado, apresúrate a mí: escucha mi voz, cuando te llamare.
2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo: elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum.
Sea enderezada mi oración delante de ti como un perfume: el don de mis manos como un presente de la tarde.
3 Pone Domine custodiam ori meo: et ostium circumstantiae labiis meis.
Pon, o! Jehová, guarda a mi boca: guarda la puerta de mis labios.
4 Non declines cor meum in verba malitiae, ad excusandas excusationes in peccatis. Cum hominibus operantibus iniquitatem: et non communicabo cum electis eorum.
No inclines mi corazón a cosa mala: a hacer obras con impiedad con los varones que obran iniquidad; y no coma yo de sus delicias.
5 Corripiet me iustus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum:
Hiérame el justo con misericordia, y repréndame; y aceite de cabeza no unte mi cabeza: porque aun también mi oración será contra sus males.
6 absorpti sunt iuncti petrae iudices eorum. Audient verba mea quoniam potuerunt:
Sean derribados en lugares peñascosos sus jueces; y oigan mis palabras que son suaves.
7 sicut crassitudo terrae erupta est super terram. Dissipata sunt ossa nostra secus infernum: (Sheol )
Como quien parte e hiende leños en tierra, son esparcidos nuestros huesos a la boca de la sepultura: (Sheol )
8 quia ad te Domine, Domine oculi mei: in te speravi, non auferas animam meam.
Por tanto a ti, o! Jehová, Señor, miran mis ojos, en ti he confiado: no tengas en poco a mi alma.
9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi: et a scandalis operantium iniquitatem.
Guárdame de las manos del lazo que me han tendido; y de los lazos de los que obran iniquidad.
10 Cadent in retiaculo eius peccatores: singulariter sum ego donec transeam.
Caigan los impíos a una en sus redes, mientras yo pasaré para siempre.