Psalmorum 139
1 Psalmus David, in finem. Domine probasti me, et cognovisti me:
Don mai bi da kaɗe-kaɗe. Ta Dawuda. Zabura ce. Ya Ubangiji, ka bincike ni ka kuwa san ni.
2 tu cognovisti sessionem meam, et resurrectionem meam.
Ka san sa’ad da na zauna da sa’ad da na tashi; ka san tunanina daga nesa.
3 Intellexisti cogitationes meas de longe: semitam meam, et funiculum meum investigasti.
Ka san fitata da kuma kwanciyata; ka saba da dukan hanyoyina.
4 Et omnes vias meas praevidisti: quia non est sermo in lingua mea.
Kafin in yi magana da harshena ka santa gaba ɗaya, ya Ubangiji.
5 Ecce Domine tu cognovisti omnia novissima, et antiqua: tu formasti me, et posuisti super me manum tuam.
Ka kewaye ni, gaba da baya; ka sa hannunka a kaina.
6 Mirabilis facta est scientia tua ex me: confortata est, et non potero ad eam.
Irin wannan sanin game da ni ya fi ƙarfin magana, ya fi ƙarfi in gane.
7 Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam?
Ina zan tafi daga Ruhunka? Ina zan gudu in tafi daga gabanka?
In na haura zuwa sammai, kana a can; in na yi gado a zurfafa, kana a can. (Sheol h7585)
9 Si sumpsero pennas meas diluculo, et habitavero in extremis maris:
In na tashi a fikafikan safiya, in na sauka a gefe mai nisa na teku,
10 Etenim illuc manus tua deducet me: et tenebit me dextera tua.
can ma hannunka zai bishe ni, hannunka na dama zai riƙe ni gam.
11 Et dixi: Forsitan tenebrae conculcabunt me: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
In na ce, “Tabbatacce duhu zai ɓoye ni haske kuma zai zama dare kewaye da ni,”
12 Quia tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur: sicut tenebrae eius, ita et lumen eius.
duhu ma ba zai zama duhu gare ka ba; dare zai haskaka kamar rana, gama duhu ya yi kamar haske gare ka.
13 Quia tu possedisti renes meos: suscepisti me de utero matris meae.
Gama ka halicci ciki-cikina; ka gina ni gaba ɗaya a cikin mahaifar mahaifiyata.
14 Confitebor tibi quia terribiliter magnificatus es: mirabilia opera tua, et anima mea cognoscet nimis.
Ina yabonka domin yadda ka yi ni abin tsoro ne da kuma abin mamaki; ayyukanka suna da banmamaki, na san da haka sosai.
15 Non est occultatum os meum a te, quod fecisti in occulto: et substantia mea in inferioribus terrae.
Ƙasusuwana ba a ɓoye suke a gare ka ba sa’ad da aka yi ni asirce. Sa’ad da saƙa ni gaba ɗaya a zurfafan duniya.
16 Imperfectum meum viderunt oculi tui, et in libro tuo omnes scribentur: dies formabuntur, et nemo in eis.
Idanunka sun ga jikina marar fasali; dukan kwanakin da aka tsara mini a rubuce suke a littafinka kafin ɗayansu yă kasance.
17 Mihi autem nimis honorificati sunt amici tui, Deus: nimis confortatus est principatus eorum.
Tunaninka suna da daraja gare ni, ya Allah! Yawansu ba su da iyaka!
18 Dinumerabo eos, et super arenam multiplicabuntur: exurrexi, et adhuc sum tecum.
A ce zan iya ƙirgansu, za su fi yashin teku yawa. Sa’ad da na farka, ina nan tare da kai har yanzu.
19 Si occideris Deus peccatores: viri sanguinum declinate a me:
Da kawai za ka kashe mugaye, ya Allah! Ku rabu da ni, ku masu kisankai!
20 Quia dicitis in cogitatione: accipient in vanitate civitates suas.
Suna magana game da kai da mugun nufi; maƙiyanka suna ɗaukan sunanka a banza.
21 Nonne qui oderunt te Domine, oderam: et super inimicos tuos tabescebam?
Ba ina ƙin masu ƙinka ba, ya Ubangiji, ina kuma ƙyamar waɗanda suke tayar maka ba?
22 Perfecto odio oderam illos: et inimici facti sunt mihi.
Ba ni da wani abu da nake musu sai kiyaye kawai; na ɗauke su abokan gābana.
23 Proba me Deus, et scito cor meum: interroga me, et cognosce semitas meas.
Ka bincike ni, ya Allah ka kuma san zuciyata; ka gwada ni ka kuma san damuwata.
24 Et vide, si via iniquitatis in me est: et deduc me in via aeterna.
Duba ko akwai wani laifi a cikina, ka bishe ni a madawwamiyar hanya.
