< Psalmorum 132 >

1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Песнь восхождения. Вспомни, Господи, Давида и все сокрушение его:
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
как он клялся Господу, давал обет Сильному Иакова:
3 Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
“не войду в шатер дома моего, не взойду на ложе мое;
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
не дам сна очам моим и веждам моим - дремания,
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
доколе не найду места Господу, жилища - Сильному Иакова”.
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
Вот, мы слышали о нем в Ефрафе, нашли его на полях Иарима.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Пойдем к жилищу Его, поклонимся подножию ног Его.
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
Стань, Господи, на место покоя Твоего, - Ты и ковчег могущества Твоего.
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
Священники Твои облекутся правдою, и святые Твои возрадуются.
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
Ради Давида, раба Твоего, не отврати лица помазанника Твоего.
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
Клялся Господь Давиду в истине, и не отречется ее: “от плода чрева твоего посажу на престоле твоем.
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
Если сыновья твои будут сохранять завет Мой и откровения Мои, которым Я научу их, то и их сыновья во веки будут сидеть на престоле твоем”.
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
Ибо избрал Господь Сион, возжелал его в жилище Себе.
14 Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
“Это покой Мой на веки: здесь вселюсь, ибо Я возжелал его.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Пищу его благословляя благословлю, нищих его насыщу хлебом;
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
священников его облеку во спасение, и святые его радостью возрадуются.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
Там возращу рог Давиду, поставлю светильник помазаннику Моему.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Врагов его облеку стыдом, а на нем будет сиять венец его”.

< Psalmorum 132 >