Psalmorum 132
1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
