< Psalmorum 132 >

1 Canticum graduum. Memento Domine David, et omnis mansuetudinis eius:
Ricordati, Signore, di Davide, di tutte le sue prove, Canto delle ascensioni.
2 Sicut iuravit Domino, votum vovit Deo Iacob:
quando giurò al Signore, al Potente di Giacobbe fece voto:
3 Si introiero in tabernaculum domus meae, si ascendero in lectum strati mei:
«Non entrerò sotto il tetto della mia casa, non mi stenderò sul mio giaciglio,
4 Si dedero somnum oculis meis, et palpebris meis dormitationem:
non concederò sonno ai miei occhi né riposo alle mie palpebre,
5 Et requiem temporibus meis: donec inveniam locum Domino, tabernaculum Deo Iacob.
finché non trovi una sede per il Signore, una dimora per il Potente di Giacobbe».
6 Ecce audivimus eam in Ephrata: invenimus eam in campis silvae.
Ecco, abbiamo saputo che era in Efrata, l'abbiamo trovata nei campi di Iàar.
7 Introibimus in tabernaculum eius: adorabimus in loco, ubi steterunt pedes eius.
Entriamo nella sua dimora, prostriamoci allo sgabello dei suoi piedi.
8 Surge Domine in requiem tuam, tu et arca sanctificationis tuae.
Alzati, Signore, verso il luogo del tuo riposo, tu e l'arca della tua potenza.
9 Sacerdotes tui induantur iustitiam: et sancti tui exultent.
I tuoi sacerdoti si vestano di giustizia, i tuoi fedeli cantino di gioia.
10 Propter David servum tuum, non avertas faciem Christi tui.
Per amore di Davide tuo servo non respingere il volto del tuo consacrato.
11 Iuravit Dominus David veritatem, et non frustrabitur eum: de fructu ventris tui ponam super sedem tuam.
Il Signore ha giurato a Davide e non ritratterà la sua parola: «Il frutto delle tue viscere io metterò sul tuo trono!
12 Si custodierint filii tui testamentum meum, et testimonia mea haec, quae docebo eos: Et filii eorum usque in saeculum, sedebunt super sedem tuam.
Se i tuoi figli custodiranno la mia alleanza e i precetti che insegnerò ad essi, anche i loro figli per sempre sederanno sul tuo trono».
13 Quoniam elegit Dominus Sion: elegit eam in habitationem sibi.
Il Signore ha scelto Sion, l'ha voluta per sua dimora:
14 Haec requies mea in saeculum saeculi: hic habitabo quoniam elegi eam.
«Questo è il mio riposo per sempre; qui abiterò, perché l'ho desiderato.
15 Viduam eius benedicens benedicam: pauperes eius saturabo panibus.
Benedirò tutti i suoi raccolti, sazierò di pane i suoi poveri.
16 Sacerdotes eius induam salutari: et sancti eius exultatione exultabunt.
Rivestirò di salvezza i suoi sacerdoti, esulteranno di gioia i suoi fedeli.
17 Illuc producam cornu David, paravi lucernam Christo meo.
Là farò germogliare la potenza di Davide, preparerò una lampada al mio consacrato.
18 Inimicos eius induam confusione: super ipsum autem efflorebit sanctificatio mea.
Coprirò di vergogna i suoi nemici, ma su di lui splenderà la corona».

< Psalmorum 132 >