< Psalmorum 130 >

1 Canticum graduum. De profundis clamavi ad te Domine:
«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
2 Domine exaudi vocem meam: Fiant aures tuae intendentes, in vocem deprecationis meae.
Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
3 Si iniquitates observaveris Domine: Domine quis sustinebit?
Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
4 Quia apud te propitiatio est: et propter legem tuam sustinui te Domine. Sustinuit anima mea in verbo eius:
Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
5 speravit anima mea in Domino.
Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
6 A custodia matutina usque ad noctem: speret Israel in Domino.
Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
7 Quia apud Dominum misericordia: et copiosa apud eum redemptio.
Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
8 Et ipse redimet Israel, ex omnibus iniquitatibus eius.
και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.

< Psalmorum 130 >