Psalmorum 129

1 Canticum graduum. Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, dicat nunc Israel.

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 Saepe expugnaverunt me a iuventute mea: etenim non potuerunt mihi.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores: prolongaverunt iniquitatem suam.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 Dominus iustus concidet cervices peccatorum:

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 confundantur et convertantur retrorsum omnes, qui oderunt Sion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Fiant sicut foenum tectorum: quod priusquam evellatur, exaruit:

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 De quo non implebit manum suam qui metit, et sinum suum qui manipulos colligit.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Et non dixerunt qui praeteribant: Benedictio Domini super vos: benediximus vobis in nomine Domini.

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"