< Psalmorum 124 >
1 Canticum graduum. Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israel:
Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,
2 nisi quia Dominus erat in nobis, Cum exurgerent homines in nos,
Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,
3 forte vivos deglutissent nos: Cum irasceretur furor eorum in nos,
Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.
4 forsitan aqua absorbuisset nos.
Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.
5 Torrentem pertransivit anima nostra: forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem.
Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.
6 Benedictus Dominus qui non dedit nos, in captionem dentibus eorum.
Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.
7 Anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium: Laqueus contritus est, et nos liberati sumus.
Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.
8 Adiutorium nostrum in nomine Domini, qui fecit caelum et terram.
Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.