Psalmorum 122

1 Canticum graduum. Laetatus sum in his, quae dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Stantes erant pedes nostri, in atriis tuis Ierusalem.

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Ierusalem, quae aedificatur ut civitas: cuius participatio eius in idipsum.

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israel ad confitendum nomini Domini.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Quia illic sederunt sedes in iudicio, sedes super domum David.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Rogate quae ad pacem sunt Ierusalem: et abundantia diligentibus te.

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Fiat pax in virtute tua: et abundantia in turribus tuis.

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 Propter fratres meos, et proximos meos, loquebar pacem de te:

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 Propter domum Domini Dei nostri, quaesivi bona tibi.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.