< Psalmorum 120 >
1 Canticum graduum. Ad Dominum cum tribularer clamavi: et exaudivit me.
Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li aŭskultis min.
2 Domine libera animam meam a labiis iniquis, et a lingua dolosa.
Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
3 Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam?
Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
4 Sagittae potentis acutae, cum carbonibus desolatoriis.
Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
5 Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est: habitavi cum habitantibus Cedar:
Ve al mi, ke mi gastas en Meŝeĥ, Ke mi loĝas inter la tendoj de Kedar!
6 multum incola fuit anima mea.
Tro longe loĝis mia animo Inter malamantoj de paco.
7 Cum his, qui oderunt pacem, eram pacificus: cum loquebar illis, impugnabant me gratis.
Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.