< Psalmorum 12 >

1 Psalmus David in finem, pro octava. Salvum me fac Domine, quoniam defecit sanctus: quoniam diminutae sunt veritates a filiis hominum.
Вино ын ажутор, Доамне, кэч се дук оамений евлавиошь, пер крединчоший динтре фиий оаменилор!
2 Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum: labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.
Оамений ышь спун минчунь уний алтора, пе бузе ау лукрурь лингушитоаре, ворбеск ку инимэ префэкутэ.
3 Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.
Нимичяскэ Домнул тоате бузеле лингушитоаре, лимба каре ворбеште ку труфие,
4 Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus, labia nostra a nobis sunt, quis noster Dominus est?
пе чей че зик: „Сунтем тарь ку лимба ноастрэ, кэч бузеле ноастре сунт ку ной. Чине ар путя сэ фие стэпын песте ной?”
5 Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum nunc exurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari: fiducialiter agam in eo.
„Пентру кэ чей ненорочиць сунт асуприць ши пентру кэ сэрачий ӂем, акум”, зиче Домнул, „Мэ скол ши адук мынтуире челор обиждуиць.”
6 Eloquia Domini, eloquia casta: argentum igne examinatum, probatum terrae purgatum septuplum.
Кувинтеле Домнулуй сунт кувинте курате, ун арӂинт лэмурит ын куптор де пэмынт ши курэцит де шапте орь.
7 Tu Domine servabis nos: et custodies nos a generatione hac in aeternum.
Ту, Доамне, ый вей пэзи ши-й вей апэра де нямул ачеста пе вечие.
8 In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.
Претутиндень мишунэ чей рэй, кынд домнеште тикэлошия принтре фиий оаменилор.

< Psalmorum 12 >