Psalmorum 12

1 Psalmus David in finem, pro octava. Salvum me fac Domine, quoniam defecit sanctus: quoniam diminutae sunt veritates a filiis hominum.

Voor muziekbegeleiding; met bassen. Een psalm van David. Help toch Jahweh; want de trouw is verdwenen, De waarheid is zoek onder de kinderen der mensen.

2 Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum: labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.

Men liegt elkander maar voor, Met valse harten, maar vleiende lippen.

3 Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.

Jahweh snijde al die vleiende lippen af, De verwaande tongen van allen die zeggen:

4 Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus, labia nostra a nobis sunt, quis noster Dominus est?

“Met onze tong zijn we sterk! We hebben onze lippen; wie kan ons aan!”

5 Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum nunc exurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari: fiducialiter agam in eo.

Om de nood der verdrukten En het kermen der armen Ga Ik opstaan, zegt Jahweh, Om redding te brengen aan wie er naar smacht!

6 Eloquia Domini, eloquia casta: argentum igne examinatum, probatum terrae purgatum septuplum.

Het woord van Jahweh Is zuiver als zilver, In een aarden smeltkroes gelouterd, Gereinigd tot zevenmaal toe.

7 Tu Domine servabis nos: et custodies nos a generatione hac in aeternum.

Gij zult het gestand doen, o Jahweh, En ons altijd beschermen tegen dit ras:

8 In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.

Al zijn de bozen nog zo verwaand, En de mensen nog zo gemeen!