< Psalmorum 108 >
1 Canticum Psalmi David. Paratum cor meum Deus, paratum cor meum: cantabo, et psallam in gloria mea.
Faarfannaa Daawit. Yaa Waaqi, garaan koo hin raafamu; ani nan faarfadha; lubbuu koo guutuudhaanis sin galateeffadha.
2 Exurge gloria mea, exurge psalterium, et cithara: exurgam diluculo.
Yaa kiraaraa fi baganaa dammaqaa! Anis ganamaan nan dammaqa.
3 Confitebor tibi in populis Domine: et psallam tibi in nationibus.
Yaa Waaqayyo, ani saboota gidduutti galata siif nan galcha; namoota gidduuttis waaʼee kee nan faarfadha.
4 Quia magna est super caelos misericordia tua: et usque ad nubes veritas tua:
Jaalalli kee guddaa dha; samiiwwanis caalaa ol dheeraadhaatii; amanamummaan kees samiiwwan qaqqaba.
5 Exaltare super caelos Deus, et super omnem terram gloria tua:
Yaa Waaqi, ati samiiwwaniin olitti ol ol jedhi; ulfinni kees lafa hunda irra haa jiraatu.
6 ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me:
Akka warri ati jaallattu furamaniif, harka kee mirgaatiin nu oolchi; nu gargaaris;
7 Deus locutus est in sancto suo: Exultabo, et dividam Sichimam, et convallem tabernaculorum dimetiar.
Waaqni iddoo qulqullummaa isaatii akkana jedhee dubbateera: “Ani gammachuudhaan Sheekemin gargar nan qooda; Sulula Sukootis nan safara.
8 Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim susceptio capitis mei. Iuda rex meus:
Giliʼaad kan koo ti; Minaaseenis kan koo ti; Efreem gonfoo sibiilaa koo ti; Yihuudaanis bokkuu mootummaa koo ti.
9 Moab lebes spei meae. In Idumaeam extendam calceamentum meum: mihi alienigenae amici facti sunt.
Moʼaab caabii dhiqannaa koo ti; Edoom irra kophee koo darbadhee nan buusa; Filisxeem irrattis moʼannaadhaan nan geerara.”
10 Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumaeam?
Eenyutu magaalaa jabeeffamtee ijaaramtetti na fida? Eenyutu Edoomitti na geessa?
11 Nonne tu Deus, qui repulisti nos, et non exibis Deus in virtutibus nostris?
Yaa Waaqi kan nu gatte, kan loltoota keenya wajjin baʼuu diddes suma mitii?
12 Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
Diina keenya of irraa dhowwuu nu gargaar, gargaarsi namaa faayidaa hin qabuutii.
13 In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.
Nu Waaqa wajjin ni moʼanna; innis diinota keenya gad dhidhiita.