< Psalmorum 107 >
1 Alleluia alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in saeculum misericordia eius.
Louvae ao Senhor, porque elle é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
Digam-n'o os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
3 A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.
E os que congregou das terras do oriente e do occidente, do norte e do sul.
4 Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitarios; não acharam cidade para habitarem.
5 Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
Famintos e sedentos, a sua alma n'elles desfallecia.
6 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
E clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
7 Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
8 Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
9 Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
10 Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em afflicção e em ferro;
11 Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
Porquanto se rebellaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do Altissimo,
12 Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Então clamaram ao Senhor na sua angustia, e os livrou das suas necessidades.
14 Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
15 Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
16 Quia contrivit portas aereas: et vectes ferreos confregit.
Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são afflictos.
18 Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até ás portas da morte.
19 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
Então clamaram ao Senhor na sua angustia: e elle os livrou das suas necessidades.
20 Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
21 Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
22 Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
E offereçam os sacrificios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
23 Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes aguas,
24 Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
Esses vêem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
25 Dixit, et stetit spiritus procellae: et exaltati sunt fluctus eius.
Pois elle manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
26 Ascendunt usque ad caelos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
Sobem aos céus; descem aos abysmos, e a sua alma se derrete em angustias.
27 Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
Andam e cambaleam como ebrios, e perderam todo o tino.
28 Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
Então clamam ao Senhor na sua angustia; e elle os livra das suas necessidades.
29 Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
30 Et laetati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
31 Confiteantur Domino misericordiae eius: et mirabilia eius filiis hominum.
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
32 Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
Exaltem-n'o na congregação do povo, e glorifiquem-n'o na assembléa dos anciãos.
33 Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
Elle converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
34 Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
A terra fructifera em esteril, pela maldade dos que n'ella habitam.
35 Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
Converte o deserto em lagoa, e a terra secca em fontes.
36 Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
37 Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fructo abundante.
38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
Tambem os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminue.
39 Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
Depois se diminuem e se abatem, pela oppressão, afflicção e tristeza.
40 Effusa est contentio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
Derrama o desprezo sobre os principes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não ha caminho.
41 Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
Porém livra ao necessitado da oppressão em um logar alto, e multiplica as familias como rebanhos.
42 Videbunt recti, et laetabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
Os rectos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a bocca.
43 Quis sapiens et custodiet haec? et intelliget misericordias Domini?
Quem é sabio observará estas coisas, e elles comprehenderão as benignidades do Senhor.