< Psalmorum 105 >
1 Alleluia. Confitemini Domino, et invocate nomen eius: annunciate inter gentes opera eius.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Cantate ei, et psallite ei: narrate omnia mirabilia eius.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Laudamini in nomine sancto eius: laetetur cor quaerentium Dominum.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Quaerite Dominum, et confirmamini: quaerite faciem eius semper.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Mementote mirabilium eius, quae fecit: prodigia eius, et iudicia oris eius.
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 Semen Abraham, servi eius: filii Iacob electi eius.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Memor fuit in saeculum testamenti sui: verbi, quod mandavit in mille generationes:
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 Quod disposuit ad Abraham: et iuramenti sui ad Isaac:
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 Et statuit illud Iacob in praeceptum: et Israel in testamentum aeternum:
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 Dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestrae.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Cum essent numero brevi, paucissimi et incolae eius:
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Et vocavit famem super terram: et omne firmamentum panis contrivit.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Misit ante eos virum: in servum venundatus est Ioseph.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Humiliaverunt in compedibus pedes eius, ferrum pertransiit animam eius,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 donec veniret verbum eius. Eloquium Domini inflammavit eum:
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Constituit eum dominum domus suae: et principem omnis possessionis suae:
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 Ut erudiret principes eius sicut semetipsum: et senes eius prudentiam doceret.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Et intravit Israel in Aegyptum: et Iacob accola fuit in Terra Cham.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 Et auxit populum suum vehementer: et firmavit eum super inimicos eius.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Convertit cor eorum ut odirent populum eius: et dolum facerent in servos eius.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Misit Moysen servum suum: Aaron, quem elegit ipsum.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in Terra Cham.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Misit tenebras, et obscuravit: et non exacerbavit sermones suos.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Convertit aquas eorum in sanguinem: et occidit pisces eorum.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Dixit, et venit cynomyia: et cinifes in omnibus finibus eorum.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum: et contrivit lignum finium eorum.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Dixit, et venit locusta, et bruchus, cuius non erat numerus:
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 Et comedit omne foenum in terra eorum: et comedit omnem fructum terrae eorum.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum: primitias omnis laboris eorum.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 Et eduxit eos cum argento et auro: et non erat in tribubus eorum infirmus.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum: quia incubuit timor eorum super eos.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 Petierunt, et venit coturnix: et pane caeli saturavit eos.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae: abierunt in sicco flumina;
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 Et eduxit populum suum in exultatione, et electos suos in laetitia.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 Et dedit illis regiones gentium: et labores populorum possederunt:
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 Ut custodiant iustificationes eius, et legem eius requirant.
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!