Psalmorum 105
1 Alleluia. Confitemini Domino, et invocate nomen eius: annunciate inter gentes opera eius.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Cantate ei, et psallite ei: narrate omnia mirabilia eius.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 Laudamini in nomine sancto eius: laetetur cor quaerentium Dominum.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 Quaerite Dominum, et confirmamini: quaerite faciem eius semper.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 Mementote mirabilium eius, quae fecit: prodigia eius, et iudicia oris eius.
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 Semen Abraham, servi eius: filii Iacob electi eius.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 Ipse Dominus Deus noster: in universa terra iudicia eius.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 Memor fuit in saeculum testamenti sui: verbi, quod mandavit in mille generationes:
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Quod disposuit ad Abraham: et iuramenti sui ad Isaac:
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Et statuit illud Iacob in praeceptum: et Israel in testamentum aeternum:
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Dicens: Tibi dabo Terram Chanaan, funiculum hereditatis vestrae.
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 Cum essent numero brevi, paucissimi et incolae eius:
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Nolite tangere christos meos: et in prophetis meis nolite malignari.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Et vocavit famem super terram: et omne firmamentum panis contrivit.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Misit ante eos virum: in servum venundatus est Ioseph.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 Humiliaverunt in compedibus pedes eius, ferrum pertransiit animam eius,
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 donec veniret verbum eius. Eloquium Domini inflammavit eum:
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Constituit eum dominum domus suae: et principem omnis possessionis suae:
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 Ut erudiret principes eius sicut semetipsum: et senes eius prudentiam doceret.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Et intravit Israel in Aegyptum: et Iacob accola fuit in Terra Cham.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Et auxit populum suum vehementer: et firmavit eum super inimicos eius.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 Convertit cor eorum ut odirent populum eius: et dolum facerent in servos eius.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 Misit Moysen servum suum: Aaron, quem elegit ipsum.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in Terra Cham.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Misit tenebras, et obscuravit: et non exacerbavit sermones suos.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 Convertit aquas eorum in sanguinem: et occidit pisces eorum.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Dixit, et venit cynomyia: et cinifes in omnibus finibus eorum.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum: et contrivit lignum finium eorum.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 Dixit, et venit locusta, et bruchus, cuius non erat numerus:
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Et comedit omne foenum in terra eorum: et comedit omnem fructum terrae eorum.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum: primitias omnis laboris eorum.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Et eduxit eos cum argento et auro: et non erat in tribubus eorum infirmus.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum: quia incubuit timor eorum super eos.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Expandit nubem in protectionem eorum, et ignem ut luceret eis per noctem.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 Petierunt, et venit coturnix: et pane caeli saturavit eos.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae: abierunt in sicco flumina;
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui, quod habuit ad Abraham puerum suum.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 Et eduxit populum suum in exultatione, et electos suos in laetitia.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Et dedit illis regiones gentium: et labores populorum possederunt:
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 Ut custodiant iustificationes eius, et legem eius requirant.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
