< Psalmorum 104 >

1 Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
Fakafetaʻi kia Sihova, ʻa hoku laumālie. ʻE Sihova ko hoku ʻOtua, ʻoku ke lahi ʻaupito; kuo kofuʻaki koe ʻae fakaʻapaʻapa mo e māfimafi.
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
‌ʻOku ke ʻufiʻufi ʻaki koe ʻae maama ʻo hangē ko e kofu: ʻoku ke fofola atu ʻae ngaahi langi ʻo hangē ko e puipui:
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
‌ʻOku ne ʻai ʻae ngaahi utupoto ʻo hono ngaahi fale ʻi he ngaahi vai: pea ko ʻene saliote ʻae ngaahi ʻao: pea ʻoku hāʻele ia ʻi he ngaahi kapakau ʻoe matangi:
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
‌ʻOku ne ngaohi ʻene kau ʻāngelo ke hangē ko e matangi; mo ʻene kau faifekau ko e afi ʻoku ulo:
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
Naʻa ne ʻai ʻae ngaahi tuʻunga ʻo māmani, ke ʻoua naʻa ueʻi ia ʻo lauikuonga.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
‌ʻOku ke ʻufiʻufi ʻaki ia ʻae loloto ʻo hangē ko e kofu: naʻe tuʻu ʻae ngaahi vai ʻo māʻolunga hake ʻi he ngaahi moʻunga.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
‌ʻI hoʻo valoki naʻa nau puna; ʻi he leʻo ʻo hoʻo fatulisi naʻa nau hola ai.
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
‌ʻOku nau ʻalu hake ʻi he ngaahi moʻunga, pea nau ʻalu hifo ʻi he ngaahi vahaʻa moʻunga, ki he potu kuo ke teuteu ki ai.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Kuo ke ʻai hono ngataʻanga ke ʻoua naʻa ʻalu atu ia ʻi ai; koeʻuhi ke ʻoua naʻa toe haʻu ia ke lōfia ʻa māmani.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
‌ʻOku ne fekau atu ʻae ngaahi matavai ʻi he ngaahi luo, ʻaia ʻoku tafe ʻi he lotolotonga ʻoe ngaahi foʻi moʻunga.
11 Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
‌ʻOku inu mei ai ʻae fanga manu kotoa pē ʻoe vao: pea ʻoku inu ʻo fiu ai ʻae fanga ʻasi hehengi.
12 Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
‌ʻOku maʻu ʻi ai ʻe he manupuna ʻoe ʻatā honau nofoʻanga, ʻoku nau hiva ʻi he ngaahi vaʻa.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
‌ʻOku ne fakaviviku ʻae ngaahi foʻi moʻunga mei hono fale ʻafioʻanga: ʻoku mākona ʻae kelekele ʻi he fua ʻo hoʻo ngaahi ngāue.
14 Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
‌ʻOku fakatupu ʻe ia ʻae mohuku maʻae fanga manu, mo e ʻakau ke ʻaonga ki he tangata: koeʻuhi ke ne ʻomi ʻae meʻakai mei he kelekele;
15 et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
Mo e uaine ʻaia ʻoku fakafiefiaʻi ʻae loto ʻoe tangata, mo e lolo ke fakangingila hono mata, mo e mā ke fakamālohi ʻae loto ʻoe tangata.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
‌ʻOku fonu ʻi he huhuʻa ʻae ngaahi ʻakau ʻo Sihova; ko e ngaahi sita ʻo Lepanoni, ʻaia kuo ne tō;
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
‌ʻOku ngaohi ʻi ai ʻe he fanga manupuna honau pununga: pea ko e sitoaka, ko hono fale ko e ngaahi ʻakau ko e paini.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Ko e ngaahi foʻi moʻunga māʻolunga ko e hūfanga ia ʻoe fanga kosi hehengi; pea mo e ngaahi maka ki he fanga koni.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Naʻa ne tuʻutuʻuni ʻae māhina ki he ngaahi faʻahitaʻu: ʻoku ʻiloʻi ʻe he laʻā hono tōʻanga.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
‌ʻOku ke ngaohi ʻae poʻuli, pea ko e pō ia: pea ʻoku totolo atu ʻi ai ʻae fanga manu kotoa pē ʻoe vao.
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
‌ʻOku ngungulu ʻae fanga laione mui ke maʻu ʻenau meʻa, pea nau kumi ʻenau meʻakai mei he ʻOtua.
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
‌ʻOku hopo hake ʻae laʻā, pea ʻoku nau fakataha ai, ʻonau tokoto ʻi honau ngaahi ʻana.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
‌ʻOku ʻalu atu ʻae tangata ki heʻene ngāue, mo ʻene ngoue ʻo aʻu ki he efiafi.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
‌ʻE Sihova, hono ʻikai lahi ʻa hoʻo ngaahi ngāue! Kuo ke ngaohi kotoa pē ia ʻi he poto: ʻoku fonu ʻa māmani ʻi hoʻo koloa.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Pea ʻoku pehē ʻae tahi lahi ni mo laulahi, ʻa ia ʻoku ai ʻae ngaahi meʻa totolo taʻefaʻalaua, ʻae fanga ika iiki mo e lalahi.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
‌ʻOku ʻalu ʻi ai ʻae ngaahi vaka: ʻoku ʻi ai ʻae levaiatani ko ia, ʻaia kuo ke ngaohi ke ne fakavā ai.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
‌ʻOku tatali ʻakinautolu ni kotoa pē kiate koe: koeʻuhi ke ke foaki kiate kinautolu ʻenau meʻakai ʻi he feituʻulaʻā totonu.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Ko ia ʻoku ke foaki kiate kinautolu ʻoku nau tānaki: ʻoku ke mafola ho nima, pea ʻoku pito ʻakinautolu ʻi he lelei.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
‌ʻOku ke fufū ho fofonga, pea nau mamahi ai: ʻoku ke toʻo atu ʻenau mānava, pea nau mate, pea foki ki honau efu.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
‌ʻOku ke fekau atu ho Laumālie, pea ʻoku fakatupu ai ʻakinautolu: pea ʻoku ke fakafoʻou ʻae funga ʻo māmani.
31 Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
‌ʻE tolonga ʻo taʻengata ʻae nāunau ʻo Sihova: ʻe fiefia ʻa Sihova ʻi heʻene ngaahi ngāue.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
‌ʻOku ʻafio ia ki māmani, pea tetetete ia: ʻoku ala ia ki he ngaahi foʻi moʻunga, pea ʻoku nau kohu ai.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Te u hiva kia Sihova ʻi heʻeku kei moʻui: te u hiva fakamālō ki hoku ʻOtua ʻi he lolotonga ʻo ʻeku moʻui.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
‌ʻE melie ʻa ʻeku fakakaukau kiate ia: te u fiefia ʻia Sihova.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Tuku ke ʻosiʻosingamālie ʻae kakai angahala mei māmani, pea ʻoua naʻa kei toe ʻae kau angakovi. Fakafetaʻi kia Sihova, ʻa hoku laumālie. Mou fakamālō kia Sihova.

< Psalmorum 104 >