Psalmorum 104
1 Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
NEN i kapina Ieowa! Ieowa ai Kot, komui meid lapalap, komui me kapwateki linan o manaman.
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
Japwilim ar likau iei marain, me komui kot lole; kom kotin pak pajan nanlan dueta likau eu.
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
Kom kin kotin wia kida pil pali poa en ponepon, a tapok kan wiala tan war omui, me kom kin kotikot jili ki pa en an.
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
Kom me kotin wia kila japwilim omui tounlan kan kijinian o japwilim ar ladu kan umpul en kijiniai.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
A kotin kajonedier jappa pon a pajon, a jota pan mokid kokolata.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
Kom kotin kadupale kidi i dueta likau eu, pil akan ileilada jan nana kan.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
Re tan wei mon ar majan, re madan wei mon nil en omui nanjapwe.
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Nana kan kokodar, a wau kan kokodier on waja, me kom kotin kileledier on ir.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Kom kotiki on ir irair eu, me re jota pan dauli wei; re jolar pan pur on kadupaledi jappa.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
Kom kin kotin wiada, parer en kujukujda nan wau kan; re kin pwilipwil wei nan pun en nana kan.
11 Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
Re kotin kanim pileda man en nan jap akan o man en nan wei.
12 Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
Manpir en pan lan kin kaukaujon ni kail a, re kin kakaul nin tuka kan.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
Komui me kin kotin kanim pileda nana kan jan japwilim omui pera poa. Kom kin kotin kadire kila wa kan jappa, me kom kotin wiadar.
14 Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
Komui me kotin kawojadan man akan ra, o wan tuka me mau on aramaj, pwen kapwareda jan nan pwel mana on aramaj akan.
15 et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
O wain en kaperenda monion en aramaj, o le en kalinanada maj en aramaj, o prot en kakelada war en aramaj.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
Japwilim en Ieowa tuka kan pan medila, jeder en Lipanon akan, me a kotin padukedier.
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
Waja manpir kin paj kin ia, o raier kaujon nan jeder.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Nana ileile iei deun kemjo, a paip akan deun repit en wel.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
A kotin wiadar jaunipon i, pwen kilelekidi anjau kan, ketipin aja waja me a pan kirila ia.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
Kom kin kotin wiada pon, man en nan wel rap mokidada.
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
Laien pulepul weriwerki kan arail mana, re kin idok ren Kot, me re pan kan.
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Katipin lao dakada, re kin purela wonon nan por ar akan.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
Aramaj ap kolan ar dodok, wia japajap lel nin jautik.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
Main leowa, ar wiawia kan me dodok melel! Kom kotin kajone irail di ki omui erpit o jappa me direki japwilim omui dipijou kan.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Madau me kalaimun o dalap in pali karoj; i waja me dir en mam, me jota kak wadawad, man tikitik o kalaimun.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
I waja me jop akan kin tanatan ia, o walroj, me komui kotin wiadar, kin madomadon lole.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
lr karoj kin auiaui komui, pwe komui en kotin katunole kin ir kan arail ni ar anjau.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Kom kin kotiki on ir, rap nanak pena; komui kotiki pajan lim omui, rap pan medi kila me mau kan.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Ni omui pan karirila jilan omui, rap pan majapwekada, kom kin kotiki jan ir anian arail, rap pan mela o purelan ar pwel par.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
Kom kin kotin kadarala an omui, ran pan wiauiada, o komui kin kawilikapada maj en jap o.
31 Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
Linan en leowa pan duedueta. leowa pan kotin peren kida japwilim a wiawia kan.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
A lau kotin ireron toun jappa, jappa ap rerer; a lao kotin jair nan kan, rap adida.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Arain ai maur i pan kakauli on Ieowa, o arain ai mi jappa er, i pan kauleki pjalm kan on ai Kot.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
I men, ai kajokajoi en kaperenda kupur a; i pan polauleki leowa.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Me dipan akan en niki jan jappa, o me doo jan Kot akan en jola mia. Nen i kalinaila leowa! Aleluia!
