< Psalmorum 104 >

1 Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti,
2 amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem,
3 qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum:
4 Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem.
5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi.
6 Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.
7 Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt.
8 Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis.
9 Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram.
10 Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ.
11 Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua.
12 Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces.
13 Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra,
15 et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet.
16 Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit:
17 illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum.
18 montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis.
19 Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum.
20 Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ:
21 Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi.
22 Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur.
23 Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
Exibit homo ad opus suum, et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
Quam magnificata sunt opera tua, Domine! omnia in sapientia fecisti; impleta est terra possessione tua.
25 Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
Hoc mare magnum et spatiosum manibus; illic reptilia quorum non est numerus: animalia pusilla cum magnis.
26 illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
Illic naves pertransibunt; draco iste quem formasti ad illudendum ei.
27 omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
Omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Dante te illis, colligent; aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
29 Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Avertente autem te faciem, turbabuntur; auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur, et renovabis faciem terræ.
31 Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
Sit gloria Domini in sæculum; lætabitur Dominus in operibus suis.
32 Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
Qui respicit terram, et facit eam tremere; qui tangit montes, et fumigant.
33 Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Cantabo Domino in vita mea; psallam Deo meo quamdiu sum.
34 Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
Jucundum sit ei eloquium meum; ego vero delectabor in Domino.
35 Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
Deficiant peccatores a terra, et iniqui, ita ut non sint. Benedic, anima mea, Domino.]

< Psalmorum 104 >