< Psalmorum 103 >

1 Psalmus David. Benedic anima mea Domino et omnia, quae intra me sunt, nomini sancto eius.
Of David. Bless the LORD, O my soul; all that is within me, bless His holy name.
2 Benedic anima mea Domino: et noli oblivisci omnes retributiones eius:
Bless the LORD, O my soul, and do not forget all His kind deeds—
3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis: qui sanat omnes infirmitates tuas.
He who forgives all your iniquities and heals all your diseases,
4 Qui redimit de interitu vitam tuam: qui coronat te in misericordia et miserationibus.
who redeems your life from the Pit and crowns you with loving devotion and compassion,
5 Qui replet in bonis desiderium tuum: renovabitur ut aquilae iuventus tua:
who satisfies you with good things, so that your youth is renewed like the eagle’s.
6 Faciens misericordias Dominus: et iudicium omnibus iniuriam patientibus.
The LORD executes righteousness and justice for all the oppressed.
7 Notas fecit vias suas Moysi, filiis Israel voluntates suas.
He made known His ways to Moses, His deeds to the people of Israel.
8 Miserator, et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
The LORD is compassionate and gracious, slow to anger, abounding in loving devotion.
9 Non in perpetuum irascetur: neque aeternum comminabitur.
He will not always accuse us, nor harbor His anger forever.
10 Non secundum peccata nostra fecit nobis: neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
He has not dealt with us according to our sins or repaid us according to our iniquities.
11 Quoniam secundum altitudinem caeli a terra: corroboravit misericordiam suam super timentes se.
For as high as the heavens are above the earth, so great is His loving devotion for those who fear Him.
12 Quantum distat Ortus ab occidente: longe fecit a nobis iniquitates nostras.
As far as the east is from the west, so far has He removed our transgressions from us.
13 Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se:
As a father has compassion on his children, so the LORD has compassion on those who fear Him.
14 quoniam ipse cognovit figmentum nostrum. Recordatus est quoniam pulvis sumus:
For He knows our frame; He is mindful that we are dust.
15 homo, sicut foenum dies eius, tamquam flos agri sic efflorebit.
As for man, his days are like grass— he blooms like a flower of the field;
16 Quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet: et non cognoscet amplius locum suum.
when the wind passes over, it vanishes, and its place remembers it no more.
17 Misericordia autem Domini ab aeterno, et usque in aeternum super timentes eum. Et iustitia illius in filios filiorum,
But from everlasting to everlasting the loving devotion of the LORD extends to those who fear Him, and His righteousness to their children’s children—
18 his qui servant testamentum eius: Et memores sunt mandatorum ipsius, ad faciendum ea.
to those who keep His covenant and remember to obey His precepts.
19 Dominus in caelo paravit sedem suam: et regnum ipsius omnibus dominabitur.
The LORD has established His throne in heaven, and His kingdom rules over all.
20 Benedicite Domino omnes angeli eius: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum eius.
Bless the LORD, all His angels mighty in strength who carry out His word, who hearken to the voice of His command.
21 Benedicite Domino omnes virtutes eius: ministri eius, qui facitis voluntatem eius.
Bless the LORD, all His hosts, you servants who do His will.
22 Benedicite Domino omnia opera eius: in omni loco dominationis eius, benedic anima mea Domino.
Bless the LORD, all His works in all places of His dominion. Bless the LORD, O my soul!

< Psalmorum 103 >