Psalmorum 102
1 Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Munyengetero womunhu anotambudzika. Paanenge aziya uye odurura kuchema kwake pamberi paJehovha. Inzwai munyengetero wangu, imi Jehovha; kuchemera kwangu rubatsiro ngakusvike kwamuri.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Regai kundivanzira chiso chenyu pandinenge ndichitambudzika. Rerekerai nzeve yenyu kwandiri; pandinokudanai, ndipindurei nokukurumidza.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Nokuti mazuva angu anopera soutsi; mapfupa angu anopisa samazimbe anopfuta.
4 Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Mwoyo wangu warohwa uye waoma souswa; ndinokanganwa kudya zvokudya zvangu.
5 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
Nokuda kwokugomera kwangu kukuru ndaonda zvokuti ganda rangu ranamatira pamapfupa.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Ndafanana nezizi romugwenga, sezizi riri pakati pamatongo.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Ndinovata ndakasvinura, ndava seshiri iri yoga pamusoro pedenga remba.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Zuva rose vavengi vangu vanondishungurudza; avo vanondipengera vanoshandisa zita rangu sechituko.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Nokuti ndinodya madota sechokudya changu, uye ndinovhenganisa zvokunwa zvangu nemisodzi,
10 A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
nokuda kwehasha dzenyu huru, nokuti makandisimudza mukandikanda parutivi.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
Mazuva angu akaita somumvuri wamadekwana; ndinosvava souswa.
12 Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
Asi imi, iyemi Jehovha, munogara pachigaro choushe nokusingaperi; mukurumbira wenyu uripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Imi muchasimuka mugonzwira Zioni tsitsi, nokuti ndiyo nguva yokurinzwira nyasha; nguva yakatarwa yasvika.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
Nokuti matombo aro anokosha kuvaranda venyu; guruva raro chairo rinovaendesa kugomba.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
Ndudzi dzichatya zita raJehovha, madzimambo ose enyika achatya kubwinya kwenyu.
16 Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Nokuti Jehovha achavakazve Zioni, agozviratidza pakubwinya kwake.
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Achadavira minyengetero yavanotambura; haangazvidzi chikumbiro chavo.
18 Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Izvi ngazvinyorerwe zvizvarwa zvamangwana, kuti vanhu vasati vasikwa vagorumbidza Jehovha vachiti,
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
“Jehovha akatarira pasi ari panzvimbo yake tsvene yakakwirira, ari kudenga akacherechedza pasi,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
kuti anzwe kugomera kwavasungwa agosunungura avo vakatongerwa rufu.”
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Saka zita raJehovha richaparidzwa muZioni, nokurumbidzwa kwake muJerusarema,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
panoungana marudzi noushe kuti vanamate Jehovha.
23 Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Panguva youpenyu hwangu akatapudza simba rangu; akaita kuti mazuva angu ave mashoma.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
Saka ndakati, “Regai kundibvisa, imi Mwari wangu, pakati pamazuva angu; makore enyu anoramba aripo kusvikira kuzvizvarwa zvose.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
Pamavambo makateya nheyo dzenyika, uye matenga ibasa basa ramaoko enyu.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Izvo zvichaparara, asi imi munogara muripo; zvose zvichasakara senguo. Senguo muchavabvisa uye vacharaswa.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Asi imi mucharamba makadaro, uye makore enyu haatongogumi.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
Vana vavaranda venyu vachagara pamberi penyu; zvizvarwa zvavo zvichasimbiswa pamberi penyu.”
