Psalmorum 102
1 Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Fivavaky ny ory, raha reraka izy ka mandoatra ny alahelony eo anatrehan’ i Jehovah. Jehovah ô, henoy ny fivavako, Ary aoka hankeo aminao ny fitarainako.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Aza manafina ny tavanao amiko amin’ ny andro fahoriako; Atongilano amiko ny sofinao; Amin’ ny andro itarainako dia faingàna hamaly ahy.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Fa levon-ko setroka ny androko Ary ny taolako mahamay tahaka ny forohana.
4 Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Taninina tahaka ny ahitra ny foko ka malazo; Fa hadinoko na dia ny fihinanan-kanina aza.
5 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
Noho ny fisentoan’ ny foko Ny taolako miraikitra amin’ ny hoditro.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
Tahaka ny sama any an-efitra aho, Ary tahaka ny vorondolo any an-tanànaolo.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Tsy mahita tory aho Sady tahaka ny tsikirity irery eo an-tampontrano.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Mandatsa ahy mandrakariva ny fahavaloko. Izay misafoaka amiko dia manao ahy ho fiozonana.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Fa lavenona no nohaniko tahaka ny mofo; Ary ny zavatra nosotroiko noharoharoiko ny ranomasoko,
10 A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
Noho ny fahaviniranao sy ny fahatezeranao; Fa naingainao aho, kanefa natontanao indray.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
Ny androko dia tahaka ny aloka efa mandroso; Ary efa malazo tahaka ny ahitra aho.
12 Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
Nefa Hianao, Jehovah ô, mipetraka manjaka mandrakizay; Ary ny fahatsiarovana Anao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Hianao hitsangana ka hamindra fo amin’ i Ziona; Fa efa andro hamindram-po aminy izao; Eny, tonga ny fotoana.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
Fa sitraky ny mpanomponao ny vatony, Sady malahelo ny vovo-taniny izy.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
Hatahotra ny anaran’ i Jehovah ny jentilisa, Ary ny mpanjaka rehetra amin’ ny tany hatahotra ny voninahitrao;
16 Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Fa Jehovah nanangana an’ i Ziona; Niseho tamin’ ny voninahiny Izy;
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Nijery ny fivavaky ny mahantra Izy Ka tsy nanevateva ny fivavany.
18 Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Hosoratana ho an’ ny taranaka mandimby izany; Ary izay firenena mbola hoforonina no hidera an’ i Jehovah;
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
Fa Izy nitazana tany amin’ ny fitoerany masìna any amin’ ny avo. Tany an-danitra no nitsinjovan’ i Jehovah ny tany,
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
Mba hihaino ny fisentoan’ ny mpifatotra Sy hanafaka izay voatendry ho faty,
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Mba hotorina any Ziona ny anaran’ i Jehovah, Ary ny fiderana Azy any Jerosalema,
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
Rehefa tafangona ny firenena Sy ny fanjakana maro hanompo an’ i Jehovah.
23 Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Efa nahaketraka ny heriko tany an-dalana Izy; Efa nahafohy ny androko Izy;
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
Hoy izaho: Andriamanitro ô; aza maka ahy an-tenatenan’ ny androko; Ny taonanao mihatra amin’ ny taranaka fara mandimby.
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
Tany aloha no nanorenanao ny tany; Ary asan’ ny tananao ny lanitra.
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Ireo dia ho levona, fa Hianao no maharitra; Izy rehetra ho rovitra toy ny fitafiana; Toy ny lamba no hanovanao azy, ka hovana izy;
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Fa Hianao no tsy miova, Ary ny taonanao no tsy ho tapitra.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
Ny zanaky ny mpanomponao handry fahizay, Ary ny taranany hampitoerina eo anatrehanao.
