< Psalmorum 102 >
1 Oratio inopis, cum augeretur, Cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effunderet precem suam. Domine exaudi orationem meam: et clamor meus ad te veniat.
Bir məzlumun duası. Taqətdən düşüb Rəbbin hüzurunda şikayətlənəndə. Ya Rəbb, bu duama qulaq as, Qoy fəryadım Sənə çatsın.
2 Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam. In quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
Nə olar, dar günümdə üzünü məndən gizlətmə, Qulaq as, Səni çağırarkən mənə tez cavab ver.
3 Quia defecerunt sicut fumus dies mei: et ossa mea sicut cremium aruerunt.
Günlərim tüstü kimi çəkilir, Sümüklərim elə bil yanıb közə dönür.
4 Percussus sum ut foenum, et aruit cor meum: quia oblitus sum comedere panem meum.
Ürəyim kəsilib atılan ot kimi saralıb-solur, Çörək yemək belə, yadımdan çıxır.
5 A voce gemitus mei adhaesit os meum carni meae.
Ah-zar çəkməkdən Bir dəri, bir sümük qalmışam.
6 Similis factus sum pellicano solitudinis: factus sum sicut nycticorax in domicilio.
İndi çöldəki yapalağa bənzəyirəm, Viranəlik bayquşu kimiyəm.
7 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
Gözümə yuxu getmir, Damda tənha qalan bir quşa bənzəyirəm.
8 Tota die exprobrabant mihi inimici mei: et qui laudabant me adversum me iurabant.
Bütün gün düşmənlərim məni təhqir edir, Mənə istehza edənlər adımla lənət oxuyur.
9 Quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam.
Yeməyim çörək yerinə kül olub, İçməyim göz yaşıma qarışıb.
10 A facie irae indignationis tuae: quia elevans allisisti me.
Çünki qəzəbindən, hiddətindən Məni götürüb bir tərəfə atmısan.
11 Dies mei sicut umbra declinaverunt: et ego sicut foenum arui.
Günlərim axşamın kölgəsi kimi keçir, Bir ot kimi quruyuram.
12 Tu autem Domine in aeternum permanes: et memoriale tuum in generatione et generationem.
Lakin Sən, ya Rəbb, əbədi taxtında əyləşmisən, Sənin şöhrətin nəsildən-nəslə deyiləcək.
13 Tu exurgens misereberis Sion: quia tempus miserendi eius, quia venit tempus.
Sən qalxıb Siona mərhəmət edəcəksən, Zamanını təyin etdin, indi ona lütf ediləcək.
14 Quoniam placuerunt servis tuis lapides eius: et terrae eius miserebuntur.
Çünki Sənin qulların onun daşlarını əziz tuturlar, Onun toz-torpağına necə də acıyırlar.
15 Et timebunt Gentes nomen tuum Domine, et omnes reges terrae gloriam tuam.
Millətlər Rəbbin ismindən, Dünyanın bütün padşahları Onun əzəmətindən qorxacaqlar.
16 Quia aedificavit Dominus Sion: et videbitur in gloria sua.
Rəbb Sionu yenidən bərpa edəcək, Əzəmətində görünəcək,
17 Respexit in orationem humilium: et non sprevit precem eorum.
Yoxsulların duasına qulaq asacaq, Yalvarışlarına xor baxmayacaq.
18 Scribantur haec in generatione altera: et populus, qui creabitur, laudabit Dominum:
Sonrakı övladları Rəbbə həmd etsin deyə Qoy gələcək nəsil üçün belə yazılsın:
19 Quia prospexit de excelso sancto suo: Dominus de caelo in terram aspexit:
«Rəbb müqəddəs yüksəklikdən, Göylərdən yer üzünə nəzər saldı;
20 Ut audiret gemitus compeditorum: ut solveret filios interemptorum:
Əsirlərin naləsini eşitmək üçün, Ölümə aparılanları azad etmək üçün».
21 Ut annuncient in Sion nomen Domini: et laudem eius in Ierusalem.
Ona görə Rəbbin ismini Sionda elan edəcəklər, Yerusəlimdə Ona həmdlər söyləyəcəklər
22 In conveniendo populos in unum, et reges ut serviant Domino.
Rəbbə xidmət etmək üçün gələrkən, Xalqlar, ölkələr bir yerə gələrkən.
23 Respondit ei in via virtutis suae: Paucitatem dierum meorum nuncia mihi.
Yolda ikən Rəbb gücümü azaltdı, O, ömrümü qısaltdı.
24 Ne revoces me in dimidio dierum meorum: in generatione et generationem anni tui.
Dedim: «Ey Allahım, canımı alma, ömrümün yarısıdır, Sənin illərin nəsillərdən-nəsillərə çatır».
25 Initio tu Domine terram fundasti: et opera manuum tuarum sunt caeli.
Yerin təməlini əzəldən qurmusan, Göylər Sənin əllərinin işidir!
26 Ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur:
Onlar yox olacaq, amma Sən qalacaqsan, Hamısı paltar kimi köhnələcək, Onları geyim kimi dəyişdirəcəksən, Keçib-gedəcəklər.
27 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
Amma Sən dəyişməzsən, İllərin tükənməzdir.
28 Filii servorum tuorum habitabunt: et semen eorum in saeculum dirigetur.
Qullarının övladları yaşayacaq, Nəvə-nəticələri hüzurunda dayanacaq.