Psalmorum 10
1 Ut quid Domine recessisti longe, despicis in opportunitatibus, in tribulatione?
MAIN, da me kom kotin doo jan ia, o da me kom kotin rir jan ia ni anjau apwal?
2 Dum superbit impius, incenditur pauper: comprehenduntur in consiliis quibus cogitant.
Me japun kan ni ar aklapalap re kin kaloke me jamama o; re kin pokon pena o madamadaua duen ar morjued.
3 Quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae: et iniquus benedicitur.
Pwe me japun o kin juaiki a tiak jued, o me norok moni, kin muei jan Ieowa, lalaue i.
4 Exacerbavit Dominum peccator, secundum multitudinem irae suae non quaeret.
Me japun o kin lamelame ni a aklapalap, me a jota kotin mani duen mepukat. Ni jon en a tiak jued karoj, a kin lamelame me jota Kot.
5 Non est Deus in conspectu eius: inquinatae sunt viae illius in omni tempore. Auferuntur iudicia tua a facie eius: omnium inimicorum suorum dominabitur.
A kin pwaida ni a dodok kan. A japwilim omui kapun me doo jan i; a kin lalaue a imwintiti kan karoj.
6 Dixit enim in corde suo: Non movebor a generatione in generationem, sine malo.
A kin indinda nan monion i: I jota pan lodi; i jota pan diar ai apwal kot kokolata.
7 Cuius maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo: sub lingua eius labor et dolor.
Au a me dir en lalaue, o malaun, o kotaue, o pan lo a kin me jued o me apwal.
8 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem.
A wonon o majamajan nan kanim akan, a kin rir kamela me makelekel o, o por en maj a kin majamajan me japai o.
9 Oculi eius in pauperem respiciunt: insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem: rapere pauperem dum attrahit eum.
A kin majamajan waja rir dueta laien amen nan deu a, a kin auiaui, pwen koledi me luet o, a kin jaikidi me luet o ni a injar.
10 In laqueo suo humiliabit eum, inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum.
A kin dairukorokedi o karakarakedi, o me japai kan pan lodi on ni kiki kon kelail akan.
11 Dixit enim in corde suo: Oblitus est Deus, avertit faciem suam ne videat in finem.
A kin indinda nan monion i: Kot pan monokela, a kin karirila jilan i, a iota man mani.
12 Exurge Domine Deus, exaltetur manus tua: ne obliviscaris pauperum.
Re kotida Main Kot, kotin pokada lim ar, kom der kotin maliela me luet akan.
13 Propter quid irritavit impius Deum? dixit enim in corde suo: Non requiret.
Menda me doo jan Kot o kin mamaleki Kot, o a kin indinda nan monion i, me dene kom jota pan kotin mani.
14 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras: ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper: orphano tu eris adiutor.
Ari jo, kom kotin mani, pwe kom kotin ireron me luet o kankaneraner akan, pwen jauaja ir. Me japai o kin mueid on komui pein i, o komui me jauaj pa en me japoupou o.
15 Contere brachium peccatoris et maligni: quaeretur peccatum illius, et non invenietur.
Kom kotin katip pajan pa en me japun o, o kotin depuk on mejued o a tiak jued lao jolar pan diarokada.
16 Dominus regnabit in aeternum, et in saeculum saeculi: peribitis Gentes de terra illius.
Ieowa me Nanmarki kokolata; men liki kan en nikilar jan nan japwe.
17 Desiderium pauperum exaudivit Dominus: praeparationem cordis eorum audivit auris tua.
Main, kom kotin manier inon en me luet akan; kom kotin kamanada monion arail, karon omui mamani mepukat,
18 Iudicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram.
Pwen jauaja me japoupou o jamama o, pwe aramaj en jappa en jolar kanudi.
