< Proverbiorum 9 >

1 Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Danaliq özige bir öy sélip, Uning yette tüwrükini ornatti.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
U mallirini soyup, Ésil sharablirini arilashturup teyyarlap, Ziyapet dastixinini yaydi;
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
Dédeklirini [méhman chaqirishqa] ewetti, Özi sheherning eng égiz jaylirida turup:
4 Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
«I saddilar, bu yerge kélinglar, — dep chaqiriwatidu; Nadanlargha:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Qéni, nanlirimdin éghiz tégip, Men arilashturup teyyarlighan sharablardin ichinglar;
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
Nadanlar qataridin chiqip, hayatqa érishinglar, Yoruqluq yolida ménginglar», — dewatidu.
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Hakawurlargha tenbih bergüchi ahanetke uchraydu, Qebihlerni eyibligüchi özige dagh keltüridu.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Hakawurlarni eyiblime, chünki u sanga öch bolup qalidu; Halbuki, dana kishini eyibliseng, u séni söyidu.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Dana ademge dewet qilsang, eqli téximu toluq bolidu; Heqqaniy ademge durus yol körsetseng, Bilimi téximu ashidu.
10 Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Perwerdigardin eyminish danaliqning bashlinishidur, Muqeddes bolghuchini tonush yoruqluqtur.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
Men [danaliq] sende bolsam, künliringni uzartimen, Ömrüngning yilliri köpiyer.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Sende danaliq bolsa, paydini köridighan özüngsen, Danaliqni mazaq qilsang ziyan tartidighanmu özüngsen.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Nadan xotun aghzi biseremjan, eqilsizdur, Héchnéme bilmestur.
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
U ishik aldida olturup, Sheherning eng égiz jaylirida orun élip,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Udul ötüp kétiwatqanlargha:
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
«Kimki sadda bolsa, bu yerge kelsun!» — dewatidu, We eqilsizlerni:
17 Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
«Oghriliqche ichken su tatliq bolidu, Oghrilap yégen nan temlik bolidu!» — dep charqiwatidu.
18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivae eius. (Sheol h7585)
Lékin chaqirilghuchi ölüklerning uning öyide yatqanliqidin bixewerdur, Uning [burunqi] méhmanlirining alliqachan tehtisaraning teglirige chüshüp ketkenlikini u sezmes. (Sheol h7585)

< Proverbiorum 9 >