< Proverbiorum 9 >

1 Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Премудрость построила себе дом, вытесала семь столбов его,
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
заколола жертву, растворила вино свое и приготовила у себя трапезу;
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
послала слуг своих провозгласить с возвышенностей городских:
4 Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
“Кто неразумен, обратись сюда!” И скудоумному она сказала:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
“Идите, ешьте хлеб мой и пейте вино, мною растворенное;
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
оставьте неразумие, и живите, и ходите путем разума”.
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Поучающий кощунника наживет себе бесславие, и обличающий нечестивого - пятно себе.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Не обличай кощунника, чтобы он не возненавидел тебя; обличай мудрого, и он возлюбит тебя;
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
дай наставление мудрому, и он будет еще мудрее; научи правдивого, и он приумножит знание.
10 Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Начало мудрости - страх Господень, и познание Святаго - разум;
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
потому что чрез меня умножатся дни твои, и прибавится тебе лет жизни.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Сын мой! если ты мудр, то мудр для себя и для ближних твоих; и если буен, то один потерпишь. Кто утверждается на лжи, тот пасет ветры, тот гоняется за птицами летающими: ибо он оставил пути своего виноградника и блуждает по тропинкам поля своего; проходит чрез безводную пустыню и землю, обреченную на жажду; собирает руками бесплодие.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Женщина безрассудная, шумливая, глупая и ничего не знающая
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
садится у дверей дома своего на стуле, на возвышенных местах города,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
чтобы звать проходящих дорогою, идущих прямо своими путями:
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
“Кто глуп, обратись сюда!” и скудоумному сказала она:
17 Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
“Воды краденые сладки, и утаенный хлеб приятен”.
18 Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivae eius. (Sheol h7585)
И он не знает, что мертвецы там, и что в глубине преисподней зазванные ею. (Sheol h7585)

< Proverbiorum 9 >