Proverbiorum 9
1 Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Ogummaan mana ishee ijaarratte; utubaa ishee torbanis dhagaa irraa qopheeffate.
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Isheen horii qalattee daadhii wayinii ishee bulbulatte; maaddii ishee illee qopheeffatte.
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
Tajaajiltoota ishee dubarran ergattee fiixee magaalaa irraa lallabde.
4 Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
Isheen warra qalbii hin qabneen akkana jetti; “Isin warri homaa hin beekne hundi as kottaa!
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Kottaatii nyaata koo nyaadhaa; daadhii wayinii ani bulbuladhe illee dhugaa.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
Karaa gowwummaa keessanii sana dhiisaatii jiraadhaa; karaa hubannaa irra deemaa.
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
“Namni nama namatti qoosu gorsu kam iyyuu ni arrabsama; namni nama hamaa ifatu kam iyyuu ni salphata.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Ati nama namatti qoosu hin ifatin; inni si jibbaatii; nama ogeessa ifadhu; inni si jaallataatii.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Nama ogeessa gorsi; inni ittuma caalchisee ogeessa taʼaa; nama qajeelaaf barumsa kenni; inni beekumsa isaatti dabalaatii.
10 Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
“Waaqayyoon sodaachuun jalqaba ogummaa ti; isa Qulqulluu Sana beekuun hubannaa dha.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
Karaa kootiin barii jireenya keetii ni dheerata; jireenya kee irrattis waggoonni ni dabalamuutii.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Yoo ati nama ogeessa taate, ogummaan kee si badhaasa; yoo ati kan namatti qoostu taate suma qofatu gidirama.”
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Dubartiin gowwaan oduu baayʼifti; isheen raatuu homaa hin beeknee dha.
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
Isheen balbala mana ishee dura, fiixee magaalaa gubbaa barcuma irra teessee
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
warra achiin darban, kanneen qajeelanii daandii isaanii irra deeman waamti.
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Isheen warra qalbii hin qabneen akkana jetti. “Isin warri homaa hin beekne hundi as kottaa!
17 Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
Bishaan hatan ni miʼaawa; nyaanni dhoksaan nyaatanis guddoo namatti tola!”
