Proverbiorum 9
1 Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem.
Ang kaalam nagtukod sa iyang balay; Iyang gihinloan ang iyang pito ka mga haligi:
2 Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
Siya nagpatay sa iyang mga mananap; siya nagsagol sa iyang vino, Siya usab nag-andam sa iyang lamesa:
3 Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem, et ad moenia civitatis:
Siya nagpalakat sa iyang kadalagahan; Siya nagsinggit ibabaw sa labing kinatas-ang mga dapit sa ciudad:
4 Siquis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
Bisan kinsa kadto nga walay-pagtagad, paatubanga siya dinhi: Mahatungod niadtong walay salabutan, siya nagaingon kaniya:
5 Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
Umari, kumaon kamo sa akong tinapay, Ug uminum kamo sa vino nga akong gisagol.
6 Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiae.
Biyai, kamo nga mga walay-pagtagad, ug kamo mabuhi; Ug lumakat sa dalan sa pagsabut;
7 Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit: et qui arguit impium, sibi maculam generat.
Kadtong magabadlong sa usa ka mayubiton makadawat sa iyang kaugalingon ug pulong sa panamastamas; Ug kadtong magasaway sa usa ka tawo nga dautan makakuha sa iyang kaugalingon ug usa ka buling.
8 Noli arguere derisorem, ne oderit te. Argue sapientem, et diliget te.
Ayaw pagbadlonga ang usa ka mayubiton, tingali unya siya magadumot kanimo: Badlonga ang usa ka tawong manggialamon, ug siya mahagugma kanimo.
9 Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia. Doce iustum, et festinabit accipere.
Hatagi ug pahamatngon ang usa ka tawong manggialamon, ug siya magamaalamon pa sa pagsamot: Tudloi ang matarung nga tawo, ug siya magadugang pa sa kinaadman.
10 Principium sapientiae timor Domini: et scientia sanctorum, prudentia.
Ang pagkahadlok kang Jehova maoy sinugdan sa kaalam; Ug ang kahibalo niadtong Balaan mao ang pagsabut.
11 Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.
Kay pinaagi kanako ang imong mga adlaw pagapilo-piloon, Ug ang mga tuig sa imong kinabuhi pagapadaghanon.
12 Si sapiens fueris, tibimetipsi eris: si autem illusor, solus portabis malum.
Kong ikaw manggialamon, ikaw manggialamon sa imong kaugalingon; Ug kong ikaw magayubit, ikaw ra ang magadala niini.
13 Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
Ang buang-buang nga babaye sabaan man; Siya walay-pagtagad ug walay hibangkaagan.
14 sedit in foribus domus suae super sellam in excelso urbis loco,
Ug siya magalingkod sa pultahan sa iyang balay, Ibabaw sa usa ka lingkoranan diha sa usa ka hataas nga dapit sa ciudad,
15 ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
Sa pagsangpit niadtong managpangagi, Nga manglakat sa matul-id sa ilang mga dalan:
16 Qui est parvulus, declinet ad me. Et vecordi locuta est:
Bisan kinsa nga walay-pagtagad, pahapita siya nganhi; Ug alang kaniya nga walay salabutan, siya moingon kaniya:
17 Aquae furtivae dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
Matam-is ang kinawat nga mga tubig, Ug lamian ang tinapay nga pagakan-on sa tago.
