Proverbiorum 8
1 Numquid non sapientia clamitat, et prudentia dat vocem suam?
Tsy miantso va ny fahendrena, Ary tsy manandra-peo va ny fahalalana?
2 In summis, excelsisque verticibus supra viam, in mediis semitis stans,
Eo an-tampon’ ny fitoerana avo amoron-dalana Sy eo an-tsampanan-dalana no ijoroany.
3 iuxta portas civitatis in ipsis foribus loquitur, dicens:
Eo anilan’ ny vavahady, amin’ ny fidirana ho ao an-tanàna, Sy eo anaty vavahady no iantsoany maty hoe:
4 O viri, ad vos clamito, et vox mea ad filios hominum.
Hianareo no antsoiko, ry olona; Ary ny feoko ho amin’ ny zanak’ olombelona.
5 Intelligite parvuli astutiam, et insipientes animadvertite.
Fantaro ny fahendrena, ry kely saina; Ary fantaro ny fahalalana, ry adala.
6 Audite, quoniam de rebus magnis locutura sum: et aperientur labia mea, ut recta praedicent.
Henoy, fa hilaza zava-tsoa aho; Ary ny hilaza ny mahitsy no isokafan’ ny molotro.
7 Veritatem meditabitur guttur meum, et labia mea detestabuntur impium.
Fa ny marina ihany no holazain’ ny vavako; Ary ny ratsy dia fahavetavetana, raha amin’ ny molotro.
8 Iusti sunt omnes sermones mei, non est in eis pravum quid, neque perversum.
Marina ny teny rehetra aloaky ny vavako; Tsy misy fiolakolahana na fitaka ao aminy.
9 recti sunt intelligentibus, et aequi invenientibus scientiam.
Miharihary avokoa izy, raha amin’ ny mazava saina, Ary mahitsy, raha amin’ ny efa nahazo fahalalana.
10 Accipite disciplinam meam, et non pecuniam: doctrinam magis, quam aurum eligite.
Aza ny volafotsy no raisina, fa ny anatro, Ary aleo ny fahalalana toy izay ny volamena voafantina.
11 Melior est enim sapientia cunctis opibus pretiosissimis: et omne desiderabile ei non potest comparari.
Fa ny fahendrena dia tsara noho ny voahangy; Ary ny zavatra irina rehetra tsy azo ampitahaina aminy.
12 Ego sapientia habito in consilio, et eruditis intersum cogitationibus.
Izaho fahendrena dia miara-monina amin-tsaina, Ary hitan’ ny fahalalako ny fisainana mazava.
13 Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue detestor.
Ny fankahalana ny ratsy no fahatahorana an’ i Jehovah. Ny fiavonavonana sy ny fireharehana sy ny lalana ratsy Ary ny vava fandainga dia samy halako avokoa.
14 Meum est consilium, et aequitas, mea est prudentia, mea est fortitudo.
Ahy ny fisainana sy ny fanambinana; Izaho no fahalalana, izaho no manan-kery;
15 Per me reges regnant, et legum conditores iusta decernunt:
Izaho no anjakan’ ny mpanjaka Sy andidian’ ny mpanapaka araka ny rariny;
16 Per me principes imperant, et potentes decernunt iustitiam.
Izaho no anapahan’ ny andriandahy sy ny lehibe, Dia ny mpitsara rehetra amin’ ny tany.
17 Ego diligentes me diligo: et qui mane vigilant ad me, invenient me.
Tiako izay tia ahy; Ary izay fatra-pitady ahy dia hahita ahy.
18 Mecum sunt divitiae, et gloria, opes superbae, et iustitia.
Ato amiko ny harena sy ny voninahitra, Eny, ny harena mateza sy ny fahamarinana.
19 Melior est enim fructus meus auro, et lapide pretioso, et genimina me argento electo.
Ny vokatro dia tsara noho ny volamena, eny, noho ny tena volamena aza, Ary ny fitomboan’ ny hareko mihoatra noho ny volafotsy voafantina.
20 In viis iustitiae ambulo, in medio semitarum iudicii,
Amin’ ny alehan’ ny fahamarinana no izorako, Dia ao amin’ ny lalan’ ny fitsarana marina,
21 ut ditem diligentes me, et thesauros eorum repleam.
Mba hampandovako harena izay tia ahy, Sy hamenoako ny firaketany.
22 Dominus possedit me in initio viarum suarum, antequam quidquam faceret a principio.
Jehovah nahary ahy ho fiandohan’ ny alehany, Ho voalohany amin’ ny asany hatramin’ ny taloha.
23 Ab aeterno ordinata sum, et ex antiquis antequam terra fieret.
Izaho notendreny hatramin’ ny fahagola, Eny, hatramin’ ny voalohany indrindra, dia fony tsy mbola ary ny tany.
24 Nondum erant abyssi, et ego iam concepta eram: necdum fontes aquarum eruperant:
Fony tsy mbola ary ny lalina, no efa teraka aho, Fony tsy mbola ary ny loharano miboiboika be,
25 necdum montes gravi mole constiterant: ante colles ego parturiebar:
Fony tsy mbola naorina ny tendrombohitra, Fony tsy mbola nisy havoana, no efa teraka aho,
26 adhuc terram non fecerat, et flumina, et cardines orbis terrae.
Fony tsy mbola natao ny tany, na ny saha, Na ny voalohan’ ny vovo-tany ambonin’ izao rehetra izao.
27 Quando praeparabat caelos, aderam: quando certa lege, et gyro vallabat abyssos:
Raha namorona ny lanitra Izy, dia tany aho, Raha namaritra ny hababakaka tambonin’ ny lalina Izy,
28 quando aethera firmabat sursum, et librabat fontes aquarum:
Raha nampitoetra ny rahona eny ambony Izy, Raha niboiboika fatratra ny loharanon’ ny lalina,
29 quando circumdabat mari terminum suum, et legem ponebat aquis, ne transirent fines suos: quando appendebat fundamenta terrae:
Raha nanisy faritra ho an’ ny ranomasina Izy, Mba tsy hahazoan’ ny rano mihoatra ny fetrany, Ary nandidy ny amin’ ny fanorenan’ ny tany,
30 Cum eo eram cuncta componens: et delectabar per singulos dies, ludens coram eo omni tempore;
Dia mpità-marika teo anilany aho Sady ravoravo isan’ andro isan’ andro Ka nilalao mandrakariva teo anatrehany;
31 ludens in orbe terrarum: et deliciae meae esse, cum filiis hominum.
Eny, nahafaly ahy ny tany nataony honenana, Ary naharavoravo ahy ny zanak’ olombelona.
32 Nunc ergo filii audite me: Beati, qui custodiunt vias meas.
Koa mihainoa ahy ianareo, anaka; Fa sambatra izay manaraka ny diako;
33 Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abiicere eam.
Minoa anatra, ka hendre, Fa aza mandà.
34 Beatus homo qui audit me, et qui vigilat ad fores meas quotidie, et observat ad postes ostii mei.
Sambatra izay olona mihaino ahy Ka miari-tory mandrakariva eo am-bavahadiko, Ary miandry eo amin’ ny tolam-baravarako.
35 Qui me invenerit, inveniet vitam, et hauriet salutem a Domino:
Fa izay mahita ahy dia mahita fiainana Sady mahazo sitraka amin’ i Jehovah;
36 qui autem in me peccaverit, laedet animam suam. Omnes, qui me oderunt, diligunt mortem.
Fa izay diso ahy kosa mampidi-doza amin’ ny fanahiny; Ary izay rehetra mankahala ahy tia fahafatesana.
