< Proverbiorum 7 >
1 Fili mi, custodi sermones meos, et praecepta mea reconde tibi. Fili
2 serva mandata mea, et vives: et legem meam quasi pupillam oculi tui:
3 liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui.
4 Dic sapientiae, soror mea es: et prudentiam voca amicam tuam,
5 ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena, quae verba sua dulcia facit.
6 De fenestra enim domus meae per cancellos prospexi,
7 et video parvulos, considero vecordem iuvenem,
8 qui transit per plateam iuxta angulum, et prope viam domus illius, graditur
9 in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris, et caligine.
10 Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, praeparata ad decipiendas animas: garrula, et vaga,
11 quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis,
12 nunc foris, nunc in plateis, nunc iuxta angulos insidians.
13 Apprehensumque deosculatur iuvenem, et procaci vultu blanditur, dicens:
14 Victimas pro salute vovi, hodie reddidi vota mea.
15 idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi.
16 Intexui funibus lectulum meum, stravi tapetibus pictis ex Aegypto.
17 aspersi cubile meum myrrha, et aloe, et cinnamomo.
18 Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus, donec illucescat dies.
19 non est enim vir in domo sua, abiit via longissima.
20 sacculum pecuniae secum tulit: in die plenae lunae reversurus est in domum suam.
21 Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum.
22 Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur,
23 donec transfigat sagitta iecur eius: velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animae illius agitur.
24 Nunc ergo fili mi, audi me, et attende verbis oris mei.
25 Ne abstrahatur in viis illius mens tua: neque decipiaris semitis eius.
26 multos enim vulneratos deiecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea.
27 Viae inferi domus eius, penetrantes in interiora mortis. (Sheol )
