Proverbiorum 6

1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam,

2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.

3 Fac ergo quod dico fili mi, et temetipsum libera: quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum:

4 ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebrae tuae.

5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.

6 Vade ad formicam o piger, et considera vias eius, et disce sapientiam:

7 quae cum non habeat ducem, nec praeceptorem, nec principem,

8 parat in aestate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.

9 Usquequo piger dormies? quando consurges e somno tuo?

10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias:

11 et veniet tibi quasi viator, egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.

12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso,

13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,

14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore iurgia seminat.

15 huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.

16 Sex sunt, quae odit Dominus, et septimum detestatur anima eius:

17 Oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,

18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,

19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum, qui seminat inter fratres discordias.

20 Conserva fili mi praecepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuae.

21 Liga ea in corde tuo iugiter, et circumda gutturi tuo.

22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum: cum dormieris, custodiant te, et evigilans loquere cum eis.

23 quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitae increpatio disciplinae:

24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneae.

25 Non concupiscat pulchritudinem eius cor tuum, nec capiaris nutibus illius:

26 pretium enim scorti vix est unius panis: mulier autem viri pretiosam animam capit.

27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant?

28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantae eius?

29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.

30 Non grandis est culpa, cum quis furatus fuerit: ut esurientem impleat animam:

31 deprehensus tamen reddet septuplum, et omnem substantiam domus suae tradet.

32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam:

33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur.

34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictae,

35 nec acquiescet cuiusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.