< Proverbiorum 31 >

1 Verba Lamuelis regis. Visio, qua erudivit eum mater sua.
سخنان الهام بخش مادر لموئیلِ پادشاه به او:
2 Quid dilecte mi, quid dilecte uteri mei, quid dilecte votorum meorum?
ای پسر من، ای پسری که تو را در جواب دعاهایم یافته‌ام،
3 Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.
نیروی جوانی خود را صرف زنان نکن، زیرا آنها باعث نابودی پادشاهان شده‌اند.
4 Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum: quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas.
ای لموئیل، شایستهٔ پادشاهان نیست که میگساری کنند،
5 et ne forte bibant, et obliviscantur iudiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.
چون ممکن است قوانین را فراموش کرده نتوانند به داد مظلومان برسند.
6 Date siceram moerentibus, et vinum his, qui amaro sunt animo:
شراب را به کسانی بده که در انتظار مرگند و به اشخاصی که دلتنگ و تلخکام هستند،
7 ut bibant, et obliviscantur egestatis suae, et doloris sui non recordentur amplius.
تا بنوشند و فقر و بدبختی خود را فراموش کنند.
8 Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt:
دهان خود را باز کن و از حق کسانی که بی‌زبان و بی‌چاره‌اند دفاع کن.
9 aperi os tuum, decerne quod iustum est, et iudica inopem et pauperem.
دهان خود را باز کن و به انصاف داوری نما و به داد فقیران و محتاجان برس.
10 Mulierem fortem quis inveniet? procul, et de ultimis finibus pretium eius.
زن خوب را چه کسی می‌تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهر هم بیشتر است!
11 Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.
او مورد اعتماد شوهرش می‌باشد و نمی‌گذارد شوهرش به چیزی محتاج شود.
12 Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitae suae.
در تمام روزهای زندگی به شوهرش خوبی خواهد کرد، نه بدی.
13 Quaesivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.
پشم و کتان می‌گیرد و با دستهای خود آنها را می‌ریسد.
14 Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.
او برای تهیه خوراک، مانند کشتیهای بازرگانان به راههای دور می‌رود.
15 Et de nocte surrexit, deditque praedam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.
قبل از روشن شدن هوا، بیدار می‌شود و برای خانواده‌اش خوراک آماده می‌کند و دستورهای لازم را به کنیزانش می‌دهد.
16 Consideravit agrum, et emit eum: de fructu manuum suarum plantavit vineam.
مزرعه‌ای را در نظر می‌گیرد و پس از بررسیهای لازم آن را می‌خرد و با دسترنج خود تاکستان ایجاد می‌کند.
17 Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.
او قوی و پرکار است.
18 Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio eius: non extinguetur in nocte lucerna eius.
به امور خرید و فروش رسیدگی می‌نماید و شبها تا دیر وقت در خانه کار می‌کند.
19 Manum suam misit ad fortia, et digiti eius apprehenderunt fusum.
با دستهای خود نخ می‌ریسد و پارچه می‌بافد.
20 Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.
او دست و دل باز است و به فقرا کمک می‌کند.
21 Non timebit domui suae a frigoribus nivis: omnes enim domestici eius vestiti sunt duplicibus.
از برف و سرما باکی ندارد، چون برای تمام اهل خانه‌اش لباس گرم بافته است.
22 Stragulatam vestem fecit sibi: byssus, et purpura indumentum eius.
برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه‌های نفیس می‌دوزد.
23 Nobilis in portis vir eius, quando sederit cum senatoribus terrae.
او لباس و کمربند تهیه می‌کند و به تاجرها می‌فروشد. شوهر چنین زنی در میان بزرگان شهر مورد احترام خواهد بود.
24 Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananaeo.
25 Fortitudo et decor indumentum eius, et ridebit in die novissimo.
او زنی است قوی و باوقار و از آینده نمی‌ترسد.
26 Os suum aperuit sapientiae, et lex clementiae in lingua eius.
سخنانش پر از حکمت و نصایحش محبت‌آمیز است.
27 Consideravit semitas domus suae, et panem otiosa non comedit.
او تنبلی نمی‌کند، بلکه به احتیاجات خانواده‌اش رسیدگی می‌نماید.
28 Surrexerunt filii eius, et beatissimam praedicaverunt: vir eius, et laudavit eam.
فرزندانش او را می‌ستایند و شوهرش از او تمجید نموده، می‌گوید:
29 Multae filiae congregaverunt sibi divitias: tu supergressa es universas.
«تو در میان تمام زنانِ خوب، بی‌نظیر هستی!»
30 Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum ipsa laudabitur.
زیبایی فریبنده و ناپایدار است، اما زنی که خداترس باشد قابل ستایش است.
31 Date ei de fructu manuum suarum: et laudent eam in portis opera eius.
پاداش کارهایش را به او بدهید و بگذارید همه او را تحسین کنند.

< Proverbiorum 31 >