< Proverbiorum 29 >

1 Viro, qui corripientem dura cervice contemnit, repentinus ei superveniet interitus: et eum sanitas non sequetur.
Cualquiera que siga rechazando obstinadamente muchas advertencias, sufrirá destrucción repentina, sin ningún remedio.
2 In multiplicatione iustorum laetabitur vulgus: cum impii sumpserint principatum, gemet populus.
Cuando los justos están a cargo, todos celebran; pero cuando los malvados gobiernan, todos gimen.
3 Vir, qui amat sapientiam, laetificat patrem suum: qui autem nutrit scorta, perdet substantiam.
El hombre que ama la sabiduría, hace feliz a su padre; pero el que visita a las prostitutas, está desperdiciando su dinero.
4 Rex iustus erigit terram, vir avarus destruet eam.
El rey que gobierna con justicia hace que el país esté seguro; pero el que pide sobornos, lo destruirá.
5 Homo, qui blandis, fictisque sermonibus loquitur amico suo, rete expandit gressibus eius.
Los que adulan a sus amigos ponen una trampa para hacerlos caer.
6 Peccantem virum iniquum involvet laqueus: et iustus laudabit atque gaudebit.
Los malvados están atrapados por sus propios pecados; pero los que hacen el bien, cantan y celebran.
7 Novit iustus causam pauperum: impius ignorat scientiam.
Los justos se preocupan por trartar a los pobres con justiciar; pero los malvados no piensan en ello.
8 Homines pestilentes dissipant civitatem: sapientes vero avertunt furorem.
Los cínicos pueden inflamar toda una ciudad, pero los sabios hacen calmar el furor.
9 Vir sapiens, si cum stulto contenderit, sive irascatur, sive rideat, non inveniet requiem.
Cuando un sabio lleva a un tonto a la corte, habrá rabia y ridículo pero sin soluciones.
10 Viri sanguinum oderunt simplicem: iusti autem quaerunt animam eius.
Los asesinos odian a las personas con integridad, pero los que viven rectamente tratarán de ayudarlos.
11 Totum spiritum suum profert stultus: sapiens differt, et reservat in posterum.
Los tontos dejan salir toda su rabia, pero los sabios la contienen.
12 Princeps, qui libenter audit verba mendacii, omnes ministros habet impios.
El gobernante que escucha la mentira no tendrá nada, sino solo oficiales malvados.
13 Pauper, et creditor obviaverunt sibi: utriusque illuminator est Dominus.
Los pobres y sus opresores tienen algo en común: el Señor les da la vida.
14 Rex, qui iudicat in veritate pauperes, thronus eius in aeternum firmabitur.
Si un rey juzga con justicia a los pobres, tendrá un largo reinado.
15 Virga atque correptio tribuit sapientiam: puer autem, qui dimittitur voluntati suae, confundit matrem suam.
La disciplina y la corrección proporcionan sabiduría; pero el hijo que no recibe disciplina es una vergüenza para su madre.
16 In multiplicatione impiorum multiplicabuntur scelera: et iusti ruinas eorum videbunt.
Cuando los malvados están al poder, el pecado aumenta; pero los justos verán su caída.
17 Erudi filium tuum, et refrigerabit te, et dabit delicias animae tuae.
Disciplina a tus hijos, y no te causarán preocupaciones. Te harán muy feliz.
18 Cum prophetia defecerit, dissipabitur populus: qui vero custodit legem, beatus est.
Sin la revelación de Dios el pueblo se descontrola; pero los que guardan la ley son felices.
19 Servus verbis non potest erudiri: quia quod dicis intelligit, et respondere contemnit.
Un siervo no puede ser disciplinado solo con palabras; aunque entienden, no siguen la instrucción.
20 Vidisti hominem velocem ad loquendum? stultitia magis speranda est, quam illius correptio.
¿Has visto a un hombre que habla sin pensar? ¡Hay más esperanza para un tonto que para él!
21 Qui delicate a pueritia nutrit servum suum, postea sentiet eum contumacem.
El siervo consentido desde la infancia será incontrolable.
22 Vir iracundus provocat rixas: et qui ad indignandum facilis est, erit ad peccandum proclivior.
La gente enojada crea problemas, los irascibles cometerán muchos pecados.
23 Superbum sequitur humilitas: et humilem spiritu suscipiet gloria.
Si eres orgulloso serás humillado; pero si eres humilde, serás honrado.
24 Qui cum fure participat, odit animam suam: adiurantem audit, et non indicat.
El compañero de un ladrón aborrece su vida; incluso bajo amenaza y maldiciones, no podrá decir la verdad.
25 Qui timet hominem, cito corruet: qui sperat in Domino, sublevabitur.
El temor a la gente es una trampa. Pero si confías en el Señor estarás a salvo.
26 Multi requirunt faciem principis: et iudicium a Domino egreditur singulorum.
Muchos procuran el favor de un gobernante; pero la justicia viene del Señor.
27 Abominantur iusti virum impium: et abominantur impii eos, qui in recta sunt via. Verbum custodiens filius, extra perditionem erit.
Los justos aborrecen a los injustos; los malvados aborrecen a los que hacen el bien.

< Proverbiorum 29 >