Proverbiorum 28
1 Fugit impius, nemine persequente: iustus autem quasi leo confidens, absque terrore erit.
Kötü kişi kendisini kovalayan olmasa bile kaçar, Doğrularsa genç aslan gibi yüreklidir.
2 Propter peccata terrae multi principes eius: et propter hominis sapientiam, et horum scientiam quae dicuntur, vita ducis longior erit.
Ayaklanan ülke çok başlı olur, Ama akıllı, bilgili kişi düzeni sağlar.
3 Vir pauper calumnians pauperes, similis est imbri vehementi, in quo paratur fames.
Yoksulu ezen yoksul, Ürünü harap eden sağanak yağmur gibidir.
4 Qui derelinquunt legem, laudant impium: qui custodiunt, succenduntur contra eum.
Yasayı terk eden kötüyü över, Yerine getirense kötüye karşı çıkar.
5 Viri mali non cogitant iudicium: qui autem inquirunt Dominum, animadvertunt omnia.
Kötüler adaletten anlamaz, RAB'be yönelenlerse her yönüyle anlar.
6 Melior est pauper ambulans in simplicitate sua, quam dives in pravis itineribus.
Dürüst bir yoksul olmak, Yolsuzlukla zengin olmaktan yeğdir.
7 Qui custodit legem, filius sapiens est: qui autem comessatores pascit, confundit patrem suum.
Kutsal Yasa'yı yerine getiren çocuk akıllıdır, Oburlarla arkadaşlık edense babasını utandırır.
8 Qui coacervat divitias usuris et foenore liberali, in pauperes congregat eas.
Faiz ve tefecilikle malına mal katan kişi, Bunu yoksullara acıyan için biriktirir.
9 Qui declinat aures suas ne audiat legem, oratio eius erit execrabilis.
Yasaya kulağını tıkayanın Duası da iğrençtir.
10 Qui decipit iustos in via mala, in interitu suo corruet: et simplices possidebunt bona eius.
Dürüst kişileri kötü yola saptıran Kendi kazdığı çukura düşer. İyiliği, özü sözü bir olanlar miras alacak.
11 Sapiens sibi videtur vir dives: pauper autem prudens scrutabitur eum.
Zengin kendini bilge sanır, Ama akıllı yoksul onun içini okur.
12 In exultatione iustorum multa gloria est: regnantibus impiis ruinae hominum.
Doğruların zaferi coşkuyla kutlanır, Ama kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar.
13 Qui abscondit scelera sua, non dirigetur: qui autem confessus fuerit, et reliquerit ea, misericordiam consequetur.
Günahlarını gizleyen başarılı olmaz, İtiraf edip bırakansa merhamet bulur.
14 Beatus homo, qui semper est pavidus: qui vero mentis est durae, corruet in malum.
Günahtan çekinen ne mutludur! İnatçılık edense belaya düşer.
15 Leo rugiens, et ursus esuriens, princeps impius super populum pauperem.
Yoksul halkı yöneten kötü kişi Kükreyen aslan, saldırgan ayı gibidir.
16 Dux indigens prudentia, multos opprimet per calumniam: qui autem odit avaritiam, longi fient dies eius.
Gaddar önderin aklı kıttır; Haksız kazançtan nefret edense uzun ömürlü olur.
17 Hominem, qui calumniatur animae sanguinem, si usque ad lacum fugerit, nemo sustinet.
Adam öldürmekten vicdan azabı çeken, mezara dek kaçacaktır; Kimse ona yardım etmesin.
18 Qui ambulat simpliciter, salvus erit: qui perversis graditur viis, concidet semel.
Alnı ak yaşayan kurtulur, Yolsuzluk yapan ansızın yıkıma uğrar.
19 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, replebitur egestate.
Toprağını işleyenin ekmeği bol olur, Hayal peşinde koşansa yoksulluğa doyar.
20 Vir fidelis multum laudabitur: qui autem festinat ditari, non erit innocens.
Güvenilir kişi bolluğa erer, Zengin olmaya can atansa beladan kurtulamaz.
21 Qui cognoscit in iudicio faciem, non benefacit: iste et pro buccella panis deserit veritatem.
Hatır gözetmek iyi değildir, Çünkü insan bir lokma ekmek için bile suç işler.
22 Vir, qui festinat ditari, et aliis invidet, ignorat quod egestas superveniet ei.
Cimri servet peşinde koşar, Yoksulluğa uğrayacağını düşünmez.
23 Qui corripit hominem, gratiam postea inveniet apud eum magis quam ille, qui per linguae blandimenta decipit.
Başkasını azarlayan sonunda Pohpohlayandan daha çok beğeni kazanır.
24 Qui subtrahit aliquid a patre suo, et a matre: et dicit hoc non esse peccatum, particeps homicidae est.
Annesini ya da babasını soymayı günah saymayan, Haydutla birdir.
25 Qui se iactat, et dilatat, iurgia concitat: qui vero sperat in Domino, sanabitur.
Açgözlü kavga çıkarır, RAB'be güvenense bolluk içinde yaşar.
26 Qui confidit in corde suo, stultus est: qui autem graditur sapienter, ipse laudabitur.
Kendine güvenen akılsızdır, Bilgece davranan güvenlikte olur.
27 Qui dat pauperi, non indigebit: qui despicit deprecantem, sustinebit penuriam.
Yoksula verenin eksiği olmaz, Yoksulu görmezden gelense bir sürü lanete uğrar.
28 Cum surrexerint impii, abscondentur homines: cum illi perierint, multiplicabuntur iusti.
Kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar, Ama kötüler yok olunca doğrular çoğalır.
