Proverbiorum 27
1 Ne glorieris in crastinum, ignorans quid superventura pariat dies.
Sabahkı gününlə öyünmə, Günün nə doğacağını bilməzsən.
2 Laudet te alienus, et non os tuum: extraneus, et non labia tua.
Qoy səni özün yox, başqaları tərifləsin, Sənə tərifi öz dilin yox, yad söyləsin.
3 Grave est saxum, et onerosa arena: sed ira stulti utroque gravior.
Daşın, qumun çəkisi ağırdır, Səfehin əsib-coşması bunların ikisindən də ağırdır.
4 Ira non habet misericordiam, nec erumpens furor: et impetum concitati spiritus ferre quis poterit?
Hiddət amansızdır, qəzəbsə aşıb-daşar, Paxıllıq daha betərdir, ona necə dözmək olar?
5 Melior est manifesta correptio, quam amor absconditus.
Aşkar irad gizli məhəbbətdən üstündür.
6 Meliora sunt vulnera diligentis, quam fraudulenta oscula odientis
Dostun vurduğu yara onun sədaqətinə görədir, Amma düşmən öpdükcə öpər.
7 Anima saturata calcabit favum: et anima esuriens etiam amarum pro dulci sumet.
Toxun könlü şanı balını belə, rədd edər, Lakin ac olana acı şeylər belə, şirin gələr.
8 Sicut avis transmigrans de nido suo, sic vir qui derelinquit locum suum.
Yurdundan ayrı düşən insan Bir quş kimi yuvasından ayrı düşür.
9 Unguento et variis odoribus delectatur cor: et bonis amici consiliis anima dulcoratur.
Gözəl ətir və buxurun ürəyə verdiyi ləzzət kimi Dostun nəsihəti də insana xoş gələr.
10 Amicum tuum, et amicum patris tui ne dimiseris: et domum fratris tui ne ingrediaris in die afflictionis tuae. Melior est vicinus iuxta, quam frater procul.
Həm öz dostunu, həm də atanın dostunu tərk etmə, Dara düşəndə qardaşının evinə getmə. Yaxın qonşu uzaq qohumdan yaxşıdır.
11 Stude sapientiae fili mi, et laetifica cor meum, ut possim exprobranti respondere sermonem.
Oğlum, hikmətli ol, qoy qəlbim sevinsin, Onda məni utandırana cavab verə bilərəm.
12 Astutus videns malum, absconditus est: parvuli transeuntes sustinuerunt dispendia.
Uzaqgörən qabaqcadan şəri görüb ondan qaçar, Cahil isə irəli çıxar, ziyan tapar.
13 Tolle vestimentum eius, qui spopondit pro extraneo: et pro alienis, aufer ei pignus.
Özgəyə zamin duranın libasını al, Onu qərib qadın üçün girov saxla.
14 Qui benedicit proximo suo voce grandi, de nocte consurgens maledicenti similis erit.
Kim ki qonşusunu sübh erkən ucadan salamlar, O zaman salamı söyüş sayılar.
15 Tecta perstillantia in die frigoris, et litigiosa mulier comparantur:
Davakar qadın yağışda daman damcıya oxşar.
16 qui retinet eam, quasi qui ventum teneat, et oleum dexterae suae evacuabit.
Onu yel kimi dayandırmaq olmaz, Zeytun yağı kimi ovucda saxlamaq olmaz.
17 Ferrum ferro exacuitur, et homo exacuit faciem amici sui.
Dəmir dəmiri itilər, İnsan insanın ağlını iti edər.
18 Qui servat ficum, comedet fructus eius: et qui custos est domini sui, glorificabitur.
Əncir becərən barını yeyər, Ağasının qayğısına qalan şərəfləndirilər.
19 Quomodo in aquis resplendent vultus prospicientium, sic corda hominum manifesta sunt prudentibus.
Sifətin əksi suyun üzünə düşdüyü kimi İnsanın ürəyi də onu elə göstərər.
Ölüm və Həlak yeri doymadığı kimi İnsanın da gözü doymaz. (Sheol h7585)
21 Quomodo probatur in conflatorio argentum, et in fornace aurum: sic probatur homo ore laudantis. Cor iniqui inquirit mala, cor autem rectum inquirit scientiam.
İsti kürədə qızıl-gümüş yoxlanar, İnsan da başqalarının tərifi ilə tanınar.
22 Si contuderis stultum in pila quasi ptisanas feriente desuper pilo, non auferetur ab eo stultitia eius.
Buğdanı həvəngdəstədə döysən, kəpəyi çıxar, Amma səfehi nə qədər döysən, səfehliyi çıxmaz.
23 Diligenter agnosce vultum pecoris tui, tuosque greges considera:
Sürünə yaxşı bax, naxırına nəzər yetir,
24 Non enim habebis iugiter potestatem: sed corona tribuetur in generatione et generationem.
Nə var-dövlət əbədidir, nə də tac nəsildən-nəslə keçir.
25 Aperta sunt prata, et apparuerunt herbae virentes, et collecta sunt foena de montibus.
Saman yığılandan sonra təzə ot bitəndə, Dağlarda ot biçiləndə
26 Agni ad vestimentum tuum: et hoedi, agri pretium.
Quzuların səni geyindirər, Təkələrini satıb tarla ala bilərsən.
27 Sufficiat tibi lac caprarum in cibos tuos, et in necessaria domus tuae: et ad victum ancillis tuis.
Keçilər sənə yemək üçün o qədər süd verər ki, Bu, evin azuqəsinə, kənizlərinin dolanışığına çatar.
