Proverbiorum 24
1 Ne aemuleris viros malos, nec desideres esse cum eis:
Kasae kaminawk to awt hmah; nihcae hoi angkom han doeh poek hmah.
2 quia rapinas meditatur mens eorum, et fraudes labia eorum loquuntur.
Nihcae loe palung thung hoi amro han khue ni poek o, pahni hoiah raihaih sak han khue to a thuih o.
3 Sapientia aedificabitur domus, et prudentia roborabitur.
Im loe palunghahaih hoiah sak moe, panoekhaih hoiah caksak;
4 In doctrina replebuntur cellaria, universa substantia pretiosa et pulcherrima.
palunghahaih mah imkhaannawk to atho kana hmuenmae, koeh kaom hmuennawk hoiah koisak.
5 Vir sapiens, fortis est: et vir doctus, robustus et validus.
Palungha kami loe thacak; ue, palunghahaih tawn kami loe thacakhaih pung aep.
6 Quia cum dispositione initur bellum: et erit salus ubi multa consilia sunt.
Palungha kami khae hoi poekhaih lak pacoengah, misa tuh ah; ngancuem hanah kahoih poekhaih paekkung pop tawnh han angaih.
7 Excelsa stulto sapientia, in porta non aperiet os suum.
Palunghahaih loe sang pongah kamthu mah pha thai ai; kami pop amkhuenghaih khongkha ah lokthui thai ai.
8 Qui cogitat mala facere, stultus vocabitur.
Kahoih ai hmuen sak pacaeng kami loe raihaih sah kami ni, tiah kawk o tih.
9 Cogitatio stulti peccatum est: et abominatio hominum detractor.
Kamthu poekhaih loe zaehaih ah oh, minawk pahnui thuih kami loe panuet thoh.
10 Si desperaveris lapsus in die angustiae: imminuetur fortitudo tua.
Raihaih phak naah palung boeng nahaeloe, thazok kami ah ni na oh.
11 Erue eos, qui ducuntur ad mortem: et qui trahuntur ad interitum liberare ne cesses.
Duekhaih loklam ah zaeh ih kami to pahlong ah; humhaih ahmuen ah caehhaih ih kami to hoi let ah.
12 Si dixeris: Vires non suppetunt: qui inspector est cordis, ipse intelligit, et servatorem animae tuae nihil fallit, reddetque homini iuxta opera sua.
Khenah, hae kawng hae ka panoek ai, tiah na thuih nahaeloe, palungthin khenkung mah panoek mak ai maw? Na hinghaih khenkung mah panoek mak ai maw? Kami mah sak ih hmuen baktiah anih mah pathok mak ai maw?
13 Comede, fili mi, mel, quia bonum est, et favum dulcissimum gutturi tuo:
Ka capa, khoitui loe hoih pongah nae ah; khoi lutui loe pataeng naah luep dueng;
14 Sic et doctrina sapientiae animae tuae: quam cum inveneris, habebis in novissimis spem, et spes tua non peribit.
to baktih toengah palunghahaih loe na hing thungah luep tih; na hnuk naah nang han tangqum ah om tih; na oephaih anghma mak ai.
15 Ne insidieris, et quaeras impietatem in domo iusti, neque vastes requiem eius.
Aw katoeng ai kami, katoeng kami ih im to toep hmah; anih ohhaih ahmuen to amrosak hmah;
16 Septies enim in die cadit iustus, et resurgit: impii autem corruent in malum.
katoeng kami loe vai sarihto amtim cadoeh, angthawk let tih; toe kasae kami loe raihaih mah amtimsak tih.
17 Cum ceciderit inimicus tuus, ne gaudeas, et in ruina eius ne exultet cor tuum:
Na misa amtim naah anghoe hmah; anih amthaek naah palung anghoe hmah;
18 ne forte videat Dominus, et displiceat ei, et auferat ab eo iram suam.
nang hoe nahaeloe Angraeng mah hnu ueloe, poeknawm mak ai, to kami nuiah Anih palungphuihaih to dip ving tih.
19 Ne contendas cum pessimis, nec aemuleris impios:
Kahoih ai kami pongah palungboeng hmah; kahoih ai kami doeh awt hmah;
20 quoniam non habent futurorum spem mali, et lucerna impiorum extinguetur.
kasae kami loe hmabang kaom oephaih to tawn ai; kasae kami ih hmaithaw loe paduek pae ving tih.
21 Time Dominum, fili mi, et regem: et cum detractoribus non commiscearis:
Ka capa, Angraeng hoi siangpahrang to zii ah; misa angthawk koeh kami hoiah angkom hmah;
22 quoniam repente consurget perditio eorum: et ruinam utriusque quis novit?
akra ai ah nihcae nuiah amrohaih pha tih; kawbaktih raihaih maw nihcae mah omsak tih, tito mi mah maw panoek thai tih?
23 Haec quoque sapientibus dico: Cognoscere personam in iudicio non est bonum.
Hae baktih hmuennawk doeh palungha kami mah thuih ih lok ah ni oh. Lok takroek naah mikhmai khet han hoih ai.
24 Qui dicunt impio: Iustus es: maledicent eis populi, et detestabuntur eos tribus.
Kasae kami khaeah, Nang loe na toeng, tiah thui kami loe minawk mah kasae thui o ueloe, prae kaminawk mah panuet o tih.
25 Qui arguunt eum, laudabuntur: et super ipsos veniet benedictio.
Toe minawk thuitaekkung loe poeknawm ueloe, tahamhoihaih to hnu tih.
26 Labia deosculabitur, qui recta verba respondet.
Kami boih mah toenghaih lokthui kami ih pahni to mok o tih.
27 Praepara foris opus tuum, et diligenter exerce agrum tuum: et postea aedifices domum tuam.
Tasa bang ih tok to sah hmaloe ah, nangmah hanah laikok atok pacoengah, na ohhaih im to sah ah.
28 Ne sis testis frustra contra proximum tuum: nec lactes quemquam labiis tuis.
Takung om ai ah na imtaeng kami to zaehaih net hmah; alinghaih lok thui hmah.
29 Ne dicas: Quomodo fecit mihi, sic faciam ei: reddam unicuique secundum opus suum.
Kai khaeah sak ih hmuen baktih toengah, anih nuiah doeh ka sak toeng han; a sak ih hmuen baktih toengah ka pathok let han, tiah thui hmah.
30 Per agrum hominis pigri transivi, et per vineam viri stulti:
Thasae kami ih lawk ah ka caeh moe, poekhaih tawn ai kami ih misur takha thungah ka caeh naah,
31 et ecce totum repleverant urticae, et operuerant superficiem eius spinae, et maceria lapidum destructa erat.
khenah, soekhring cing ah oh, long doeh phroh cing ah oh; thlung hoi pakaa ih sipae doeh amtimh boih.
32 Quod cum vidissem, posui in corde meo, et exemplo didici disciplinam.
Ka hnuk ih hmuen to palung thung hoi ka poek het naah, ka khet ih hmuen nuiah amtuk han koi ka hnuk.
33 Usquequo piger dormies? usquequo de somno consurgens? Parum, inquam, dormies, modicum dormitabis, pauxillum manus conseres, ut quiescas:
Nawnetta iih, nawnetta iih angam, iih hanah nawnetta thungah ban pakhuem moe, nang hak nathuem ah,
34 et veniet tibi quasi cursor egestas, et mendicitas quasi vir armatus.
amtanghaih mah kholong caeh kami baktih, vawthaih mah maiphaw sin kami baktiah na pha thui tih.
