< Proverbiorum 21 >

1 Sicut divisiones aquarum, ita cor regis in manu Domini: quocumque voluerit, inclinabit illud.
Hoe kadahan-drano am-pità’ Iehovà ty arofo’ i mpanjakay; tehafe’e an-tsatri’e.
2 Omnis via viri recta sibi videtur: appendit autem corda Dominus.
Mahity am-pihaino’ ondaty o sata’eo; fe Mpandanja arofo t’Iehovà.
3 Facere misericordiam et iudicium, magis placet Domino quam victimae.
No’ Iehovà ambone’ ty soroñe ty havañonañe naho ty hatò.
4 Exaltatio oculorum est dilatatio cordis: lucerna impiorum peccatum.
Fihaino mievoñevoñe naho arofo miebotse: ro failo’ o lo-tserekeo—hakeo izay.
5 Cogitationes robusti semper in abundantia: omnis autem piger semper in egestate est.
Minday havokarañe ty fisafiri’ o mavitrikeo; fe mitarike mb’am-pilàñe ty fanaentàeñañe.
6 Qui congregat thesauros lingua mendacii, vanus et excors est, et impingetur ad laqueos mortis.
Ty ahazoam-bara am-pamelem-pandañitse le evoñe mihelañe mb’am-pikoromahañe.
7 Rapinae impiorum detrahent eos, quia noluerunt facere iudicium.
Ho kozozoteñe añe o lo-tserekeo ty amo fijoia’eo, fa ifoneña’ iareo ty tsy hanao ty hiti’e.
8 Perversa via viri, aliena est: qui autem mundus est, rectum opus eius.
Mikelokeloke ty lala’ ondaty mengoke; fe mahity ty fitoloña’ ty malio añ’arofo.
9 Melius est sedere in angulo domatis, quam cum muliere litigiosa, et in domo communi.
Hàmake te mitoboke an-kotson-tapenak’ ao, ta te miharo akiba aman-drakemba tea-trabike.
10 Anima impii desiderat malum, non miserebitur proximo suo.
Mipay haratiañe ty tro’ i tsivokatsey, fa tsy mahaonin-tretrè am-pihaino’e ty rañe’e.
11 Mulctato pestilente sapientior erit parvulus: et si sectetur sapientem, sumet scientiam.
Ie lafañe ty mpañìnje, mihamahihitse t’ie trentrañe, ie anareñe ty mahihitse, mitombo ty hilala’e.
12 Excogitat iustus de domo impii, ut detrahat impios a malo.
Misamba ty akiba’ i lo-tserekey ty vantañe; avari’e mb’am-piantoañe i tsivokatsey.
13 Qui obturat aurem suam ad clamorem pauperis, et ipse clamabit, et non exaudietur.
I manjenjen-dravembia ami’ty fitoreo’ o rarakeo, ty mbe hikaike fe tsy ho toiñeñe.
14 Munus absconditum extinguit iras: et donum in sinu indignationem maximam.
Fañanintsin-kaviñerañe ty ravoravo añ’etake, naho filoa-tiñake ty vokàñe añ’araña ao.
15 Gaudium iusto est facere iudicium: et pavor operantibus iniquitatem.
Ie anoeñe ty hatò, ehake o vañoñeo, fe mangebahebake o mpikitroke haratiañeo.
16 Vir, qui erraverit a via doctrinae, in coetu gigantum commorabitur.
Hitofa am-pivorian-dolo ao t’indaty mandrike amy lalan-kilalay.
17 Qui diligit epulas, in egestate erit: qui amat vinum, et pinguia, non ditabitur.
H’ondaty poi’e ty mpitea haravoañe; tsy ho mpañaleale ty mpikoko divay naho menake.
18 Pro iusto dabitur impius: et pro rectis iniquus.
Vilin’ai’ ty vantañe ty tsivokatse, le tsoa’ ty vañoñe ty mpamañahy.
19 Melius est habitare in terra deserta, quam cum muliere rixosa et iracunda.
Hàmake t’ie mimoneñe an-dratraratra añe, ta t’ie miharo aman-drakemba mandietse naho mora boseke.
20 Thesaurus desiderabilis, et oleum in habitaculo iusti: et imprudens homo dissipabit illud.
Mihaja añ’anjomba’ o mahihitseo ty vara sarotse naho ty menake; fe abotse’ ty dagola o azeo.
21 Qui sequitur iustitiam et misericordiam, inveniet vitam, et gloriam.
Manjo haveloñe naho havañonañe vaho hasiñe ty mitoha havantañañe naho fiferenaiñañe.
22 Civitatem fortium ascendit sapiens, detraxitque robur fiduciae eius.
Mitroatse an-drovam-panalolahy ty mahihitse, vaho arotsa’e ty hafatrarañe niatoa’e.
23 Qui custodit os suum, et linguam suam, custodit ab angustiis animam suam.
Mitan-ty fiai’e tsy ho am-poheke ty mahambeñe falie naho fameleke.
24 Superbus et arrogans vocatur indoctus, qui in ira operatur superbiam.
Manivetive ty añara’e avao ty mpirohake naho mpievoñevoñe; ie mitoloñe am-pitrotroaboha’e.
25 Desideria occidunt pigrum: noluerunt enim quidquam manus eius operari:
Mañe-doza amy tembo ty fañiria’e, amy te tsy mete mitoloñe o taña’eo.
26 tota die concupiscit et desiderat: qui autem iustus est, tribuet, et non cessabit.
Hadrao lomoñandro ty lahiaga, fe matarike ty vantañe, tsy mangazoñe.
27 Hostiae impiorum abominabiles, quae offeruntur ex scelere.
Tiva ty fisoroña’ o tsivokatseo; àntsake te engae’e miharo kinia.
28 Testis mendax peribit: vir obediens loquetur victoriam.
Hikenkañe ty mpitalily vìlañe, fe mitolom-pitaroñe ty mañaoñe.
29 Vir impius procaciter obfirmat vultum suum: qui autem rectus est, corrigit viam suam.
Manao tarehe mahavany ty rati-tsereke, fe itsakorea’ ty vantañe ty hombà’e.
30 Non est sapientia, non est prudentia, non est consilium contra Dominum.
Tsy eo ty hihitse, ndra ty faharendrehañe, ndra ty safiry mahafiatreatre am’Iehovà.
31 Equus paratur ad diem belli: Dominus autem salutem tribuit.
Hentseñeñe ho ami’ty androm-pihotakotahañe ty soavala, fe a Iehovà ty fandrebahañe.

< Proverbiorum 21 >