Proverbiorum 2
1 Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,
Synu mój, jeśli przyjmiesz moje słowa i zachowasz u siebie moje przykazania;
2 ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
Nadstawiając swego ucha na mądrość i nakłaniając swe serce ku rozumowi;
3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiae:
Tak, jeśli przywołasz roztropność i swoim głosem wezwiesz rozum;
4 si quaesieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
Jeśli będziesz jej szukać jak srebra i poszukiwać jej jak ukrytych skarbów;
5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:
Wtedy zrozumiesz bojaźń PANA i dojdziesz do poznania Boga.
6 quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.
PAN bowiem daje mądrość, z jego ust [pochodzi] wiedza i rozum.
7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
On [zachowuje] prawdziwą mądrość dla prawych; [on jest] tarczą dla tych, którzy postępują uczciwie;
8 servans semitas iustitiae, et vias sanctorum custodiens.
Strzeże ścieżek sądu i chroni drogę swoich świętych.
9 Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et aequitatem, et omnem semitam bonam.
Wtedy zrozumiesz sprawiedliwość, sąd, prawość i wszelką dobrą ścieżkę.
10 Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placuerit:
Gdy mądrość wejdzie do twojego serca i wiedza będzie miła twojej duszy;
11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
[Wtedy] rozwaga będzie cię strzegła i rozum cię zachowa.
12 ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:
By uwolnić cię od złej drogi [i] od człowieka, który mówi przewrotnie;
13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:
[Od tych], którzy opuszczają ścieżki prawości, żeby chodzić drogami ciemności;
14 qui laetantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:
[Którzy] się radują, gdy czynią zło, a cieszą się w złośliwej przewrotności;
15 quorum viae perversae sunt, et infames gressus eorum.
Których ścieżki są kręte i [sami] są przewrotni na swoich drogach;
16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quae mollit sermones suos,
Aby cię uwolnić od cudzej kobiety, od obcej, która pochlebia łagodnymi słowami;
17 et relinquit ducem pubertatis suae,
Która opuszcza przewodnika swojej młodości i zapomina o przymierzu swojego Boga;
18 et pacti Dei sui oblita est. inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitae ipsius. (questioned)
Bo jej dom chyli się ku śmierci, a jej ścieżki ku umarłym;
19 omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitae.
Nikt z tych, którzy do niej wchodzą, nie wraca ani nie trafia na ścieżkę życia;
20 Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.
Abyś chodził drogą dobrych i przestrzegał ścieżek sprawiedliwych.
21 Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.
Prawi bowiem będą mieszkali na ziemi i nienaganni na niej pozostaną;
22 Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.
Ale niegodziwi będą wykorzenieni z ziemi i przewrotni będą z niej wyrwani.
