Proverbiorum 2
1 Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te,
Son min! tek du imot mine ord og gøymer bodi mine hjå deg,
2 ut audiat sapientiam auris tua: inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.
so du vender øyra til visdomen, bøygjer hjarta til vitet,
3 Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiae:
ja, når du kallar på skynet og ropar høgt på vitet,
4 si quaesieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:
leitar du etter det som vore det sylv, og grev som vore det løynde skattar,
5 tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies:
då skal du skyna otte for Herren, og Guds-kunnskap skal du finna.
6 quia Dominus dat sapientiam: et ex ore eius prudentia, et scientia.
For Herren er den som gjev visdom, frå hans munn kjem kunnskap og vit.
7 Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,
Han gøymer frelsa for dei ærlege, han er ein skjold for dei som fer ulastande,
8 servans semitas iustitiae, et vias sanctorum custodiens.
med di for han vaktar stigarne åt retten og varar vegen vel for sine trugne.
9 Tunc intelliges iustitiam, et iudicium, et aequitatem, et omnem semitam bonam.
Då skal du skyna rettferd og rett og rettvisa, ja, kvar god veg.
10 Si intraverit sapientia cor tuum, et scientia animae tuae placuerit:
For visdom koma skal i hjarta ditt, og kunnskap vera hugleg for di sjæl,
11 consilium custodiet te, et prudentia servabit te,
yver deg skal ettertanke halda vakt, vit skal vara deg
12 ut eruaris a via mala, et ab homine, qui perversa loquitur:
og fria deg ifrå den vonde åtferd, frå folk som talar fals,
13 qui relinquunt iter rectum, et ambulant per vias tenebrosas:
dei som gjeng frå dei rette stigar og vil vandra på myrke vegar,
14 qui laetantur cum malefecerint, et exultant in rebus pessimis:
dei som gled seg med å gjera vondt, og fegnast yver rangt og vondt,
15 quorum viae perversae sunt, et infames gressus eorum.
dei som gjeng på kroke-stigar og fer på range vegar. -
16 Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea, quae mollit sermones suos,
Han skal fria deg frå annanmanns kona, frå framand kvinna med sleipe ord,
17 et relinquit ducem pubertatis suae,
som hev svike sin ungdoms ven og si Guds-pakt hev gløymt.
18 et pacti Dei sui oblita est. inclinata est enim ad mortem domus eius, et ad inferos semitae ipsius. (questioned)
For ho sig ned til dauden med sitt hus, og ned til daudingarne hennar vegar ber.
19 omnes, qui ingrediuntur ad eam, non revertentur, nec apprehendent semitas vitae.
Ingen som gjeng inn til henne, kjem attende, og dei når ikkje livsens stigar.
20 Ut ambules in via bona: et calles iustorum custodias.
Han vil du skal ganga den vegen dei gode gjeng, og halda deg på dei stigane der rettferdige ferdast;
21 Qui enim recti sunt, habitabunt in terra, et simplices permanebunt in ea.
for dei ærlege skal bu i landet, og dei ulastelege der skal verta att,
22 Impii vero de terra perdentur: et qui inique agunt, auferentur ex ea.
men dei ugudlege skal rydjast ut or landet, og svikarane skal verta rivne burt frå det.
