Proverbiorum 19
1 Melior est pauper, qui ambulat in simplicitate sua, quam dives torquens labia sua, et insipiens.
Pli bona estas malriĉulo, kiu iras en sia senkulpeco, Ol homo, kiu estas malicbuŝulo kaj malsaĝulo.
2 Ubi non est scientia animae, non est bonum: et qui festinus est pedibus, offendet.
Vivo sen prudento ne estas bona; Kaj kiu tro rapidas, tiu maltrafas la vojon.
3 Stultitia hominis supplantat gressus eius: et contra Deum fervet animo suo.
Malsaĝeco de homo erarigas lian vojon, Kaj lia koro koleras la Eternulon.
4 Divitiae addunt amicos plurimos: a paupere autem et hi, quos habuit, separantur.
Riĉeco donas multon da amikoj; Sed malriĉulo estas forlasata de sia amiko.
5 Testis falsus non erit impunitus: et qui mendacia loquitur, non effugiet.
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu ne saviĝos.
6 Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
Multaj serĉas favoron de malavarulo; Kaj ĉiu estas amiko de homo, kiu donas donacojn.
7 Fratres hominis pauperis oderunt eum: insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur, nihil habebit:
Ĉiuj fratoj de malriĉulo lin malamas; Tiom pli malproksimiĝas de li liaj amikoj! Li havas esperon pri vortoj, kiuj ne estos plenumitaj.
8 qui autem possessor est mentis, diligit animam suam, et custos prudentiae inveniet bona.
Kiu akiras prudenton, tiu amas sian animon; Kiu gardas saĝon, tiu trovas bonon.
9 Falsus testis non erit impunitus: et qui loquitur mendacia, peribit.
Falsa atestanto ne restos sen puno; Kaj kiu elspiras mensogojn, tiu pereos.
10 Non decent stultum deliciae: nec servum dominari principibus.
Al malsaĝulo ne konvenas agrablaĵo; Ankoraŭ malpli konvenas al sklavo regi super princoj.
11 Doctrina viri per patientiam noscitur: et gloria eius est iniqua praetergredi.
Saĝo de homo faras lin pacienca; Kaj gloro por li estas pardoni pekon.
12 Sicut fremitus leonis, ita et regis ira: et sicut ros super herbam, ita et hilaritas eius.
Kiel kriego de leono estas la kolero de reĝo; Kaj lia favoro estas kiel roso sur herbo.
13 Dolor patris, filius stultus: et tecta iugiter perstillantia, litigiosa mulier.
Pereo por sia patro estas malsaĝa filo; Kaj malpacema edzino estas kiel konstanta gutado.
14 Domus, et divitiae dantur a parentibus: a Domino autem proprie uxor prudens.
Domo kaj havo estas heredataj post gepatroj; Sed saĝa edzino estas de la Eternulo.
15 Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
Mallaboremeco enigas en profundan dormon, Kaj animo maldiligenta suferos malsaton.
16 Qui custodit mandatum, custodit animam suam: qui autem negligit viam suam, mortificabitur.
Kiu konservas moralordonon, tiu konservas sian animon; Sed kiu ne atentas Lian vojon, tiu mortos.
17 Foeneratur Domino qui miseretur pauperis: et vicissitudinem suam reddet ei.
Kiu kompatas malriĉulon, tiu pruntedonas al la Eternulo, Kaj Tiu redonos al li por lia bonfaro.
18 Erudi filium tuum, ne desperes: ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam.
Punu vian filon, dum ekzistas espero, Sed via koro ne deziru lian pereon.
19 Qui impatiens est, sustinebit damnum: et cum rapuerit, aliud apponet.
Koleranto devas esti punata; Ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema.
20 Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
Aŭskultu konsilon kaj akceptu admonon, Por ke vi poste estu saĝa.
21 Multae cogitationes in corde viri: voluntas autem Domini permanebit.
Multaj estas la intencoj en la koro de homo, Sed la decido de la Eternulo restas fortike.
22 Homo indigens misericors est: et melior est pauper quam vir mendax.
Ornamo estas por la homo lia bonfaro; Kaj pli bona estas malriĉulo, ol homo mensogema.
23 Timor Domini ad vitam: et in plenitudine commorabitur, absque visitatione pessimi.
Timo antaŭ la Eternulo kondukas al vivo, Al sateco, kaj al evito de malbono.
24 Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
Mallaboremulo metas sian manon en la poton, Kaj eĉ al sia buŝo li ĝin ne relevas.
25 Pestilente flagellato stultus sapientior erit: si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
Se vi batos blasfemanton, sensciulo fariĝos atenta; Se oni punas saĝulon, li komprenas la instruon.
26 Qui affligit patrem, et fugit matrem, ignominiosus est et infelix.
Kiu ruinigas patron kaj forpelas patrinon, Tiu estas filo hontinda kaj malbeninda.
27 Non cesses fili audire doctrinam, nec ignores sermones scientiae.
Ĉesu, mia filo, aŭskulti admonon Kaj tamen dekliniĝi de la vortoj de la instruo.
28 Testis iniquus deridet iudicium: et os impiorum devorat iniquitatem.
Fripona atestanto mokas juĝon; Kaj la buŝo de malvirtuloj englutas maljustaĵon.
29 Parata sunt derisoribus iudicia: et mallei percutientes stultorum corporibus.
La blasfemantojn atendas punoj, Kaj batoj la dorson de malsaĝuloj.
