Proverbiorum 18
1 Occasiones quaerit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.
Ɔhonamkani yɛ pɛsɛmenkominya; na nea ɛmfa atɛntrenee mma no turuw ɔham.
2 Non recipit stultus verba prudentiae: nisi ea dixeris quae versantur in corde eius.
Ɔkwasea nni nhumu ho anigye, na mmom nea ɔpɛ ara ne sɛ ɔde nʼadwene bɛto gua.
3 Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit: sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
Sɛ amumɔyɛsɛm ba a animtiaabu di so, na aniwu nso di animguase akyi.
4 Aqua profunda verba ex ore viri: et torrens redundans fons sapientiae.
Onipa anom nsɛm yɛ nsu a emu dɔ, na nyansa asuti yɛ asuwa a ɛrefi ahuru.
5 Accipere personam impii in iudicio non est bonum, ut declines a veritate iudicii.
Enye sɛ wodi ma omumɔyɛfo anaasɛ wobu nea odi bem ntɛnkyew.
6 Labia stulti miscent se rixis: et os eius iurgia provocat.
Nkwaseafo ano de akasakasa ba, na wɔn ano frɛfrɛ ɔhwe.
7 Os stulti contritio eius: et labia ipsius, ruina animae eius.
Nkwaseafo ano yɛ wɔn ara wɔn sɛe, na wɔn anofafa yɛ wɔn ara wɔn kra afiri.
8 Verba bilinguis, quasi simplicia: et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum deiicit timor: animae autem effeminatorum esurient.
Osekuni ano asɛm te sɛ aduan a ɛyɛ dɛ; ɛhyɛnhyɛn onipa akwaa mu nyinaa.
9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est sua opera dissipantis.
Nea ɔtoto nʼadwuma ase no yɛ ɔsɛefo nuabarima.
10 Turris fortissima, nomen Domini: ad ipsam currit iustus, et exaltabitur.
Awurade din yɛ abantenten a ɛyɛ den; ahotefo guan kɔtoa na wonya bammɔ.
11 Substantia divitis urbs roboris eius, et quasi murus validus circumdans eum.
Adefo ahonyade ne wɔn kuropɔn a wɔabɔ ho ban wɔfa no sɛ ɔfasu tenten a wontumi mforo.
12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis: et antequam glorificetur, humiliatur.
Ansa na onipa bɛhwe ase no onya ahomaso koma, na ahobrɛase di anuonyam anim.
13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
Nea ontie asɛm ansa na wama mmuae no, ɛno ne ne gyimi ne nʼanimguase.
14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam: spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?
Onipa honhom na ɛhyɛ no den wɔ ɔyare mu na honhom a abotow de, hena na ɔpɛ?
15 Cor prudens possidebit scientiam: et auris sapientium quaerit doctrinam.
Nhumu koma nya nimdeɛ; na anyansafo aso nso hwehwɛ.
16 Donum hominis dilatat viam eius, et ante principes spatium ei facit.
Akyɛde bue kwan ma nea ɔde ma na ɛde no ba atitiriw anim.
17 Iustus, prior est accusator sui: venit amicus eius, et investigabit eum.
Ɛyɛ nea ɔbɔ ne nkuro kan no sɛ nʼasɛm yɛ dɛ, kosi sɛ ɔfoforo bɛba abebisa no nsɛm no mu.
18 Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque diiudicat.
Ntontobɔ twa akyinnyegye so, na ɛpata atamfo.
19 Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma: et iudicia quasi vectes urbium.
Onua a wɔafom no no asɛm yɛ den sen kuropɔn a ɛwɔ bammɔ, akyinnyegye te sɛ abankɛse apon a wɔabram akyi.
20 De fructu oris viri replebitur venter eius: et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
Onipa anom asɛm so aba ma ɔyafunu mee, nnɔbae a nʼanofafa twa no mee no.
21 Mors, et vita in manu linguae: qui diligunt eam, comedent fructus eius.
Tɛkrɛma kura nkwa ne owu tumi, na wɔn a wɔdɔ no no bedi nʼaba.
22 Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum: et hauriet iucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum: qui autem tenet adulteram, stultus est et insipiens.
Nea wanya yere no anya ade pa na onya adom fi Awurade hɔ.
23 Cum obsecrationibus loquitur pauper: et dives effabitur rigide.
Ohiani srɛ ahummɔbɔ, nanso ɔdefo de kasaden bua no.
24 Vir amicabilis ad societatem, magis amicus erit, quam frater.
Ɔbarima a ne nnamfonom dɔɔso betumi ahwe ase, nanso adamfo bi wɔ hɔ a ɔbɛfam ne ho asen onua.
