Proverbiorum 18
1 Occasiones quaerit qui vult recedere ab amico: omni tempore erit exprobrabilis.
Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 Non recipit stultus verba prudentiae: nisi ea dixeris quae versantur in corde eius.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Impius, cum in profundum venerit peccatorum, contemnit: sed sequitur eum ignominia et opprobrium.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 Aqua profunda verba ex ore viri: et torrens redundans fons sapientiae.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 Accipere personam impii in iudicio non est bonum, ut declines a veritate iudicii.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 Labia stulti miscent se rixis: et os eius iurgia provocat.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 Os stulti contritio eius: et labia ipsius, ruina animae eius.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 Verba bilinguis, quasi simplicia: et ipsa perveniunt usque ad interiora ventris. Pigrum deiicit timor: animae autem effeminatorum esurient.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 Qui mollis et dissolutus est in opere suo, frater est sua opera dissipantis.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 Turris fortissima, nomen Domini: ad ipsam currit iustus, et exaltabitur.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 Substantia divitis urbs roboris eius, et quasi murus validus circumdans eum.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Antequam conteratur, exaltatur cor hominis: et antequam glorificetur, humiliatur.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat, et confusione dignum.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 Spiritus viri sustentat imbecillitatem suam: spiritum vero ad irascendum facilem quis poterit sustinere?
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 Cor prudens possidebit scientiam: et auris sapientium quaerit doctrinam.
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 Donum hominis dilatat viam eius, et ante principes spatium ei facit.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 Iustus, prior est accusator sui: venit amicus eius, et investigabit eum.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 Contradictiones comprimit sors, et inter potentes quoque diiudicat.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 Frater, qui adiuvatur a fratre, quasi civitas firma: et iudicia quasi vectes urbium.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 De fructu oris viri replebitur venter eius: et genimina labiorum ipsius saturabunt eum.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 Mors, et vita in manu linguae: qui diligunt eam, comedent fructus eius.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum: et hauriet iucunditatem a Domino. Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum: qui autem tenet adulteram, stultus est et insipiens.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 Cum obsecrationibus loquitur pauper: et dives effabitur rigide.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 Vir amicabilis ad societatem, magis amicus erit, quam frater.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.
