Proverbiorum 17
1 Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.
2 Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hæreditatem dividet.
3 Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
Sicut igne probatur argentum et aurum camino, ita corda probat Dominus.
4 Malus obedit linguae iniquae: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
Malus obedit linguæ iniquæ, et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina laetatur alterius, non erit impunitus.
Qui despicit pauperem exprobrat factori ejus, et qui ruina lætatur alterius non erit impunitus.
6 Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
Corona senum filii filiorum, et gloria filiorum patres eorum.
7 Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
Non decent stultum verba composita, nec principem labium mentiens.
8 Gemma gratissima, expectatio praestolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
Gemma gratissima exspectatio præstolantis; quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 Qui celat delictum, quaerit amicitias: qui altero sermone repetit, separat foederatos.
Qui celat delictum quærit amicitias; qui altero sermone repetit, separat fœderatos.
10 Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagae apud stultum.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagæ apud stultum.
11 Semper iurgia quaerit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
Semper jurgia quærit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 Expedit magis ursae occurrere raptis foetibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
Expedit magis ursæ occurrere raptis fœtibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
13 Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo ejus.
14 Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
Qui dimittit aquam caput est jurgiorum, et antequam patiatur contumeliam judicium deserit.
15 Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quaerit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam quærit ruinam, et qui evitat discere incidet in mala.
17 Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
Omni tempore diligit qui amicus est, et frater in angustiis comprobatur.
18 Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
Stultus homo plaudet manibus, cum spoponderit pro amico suo.
19 Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat os suum, quaerit ruinam.
Qui meditatur discordias diligit rixas, et qui exaltat ostium quærit ruinam.
20 Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
Qui perversi cordis est non inveniet bonum, et qui vertit linguam incidet in malum.
21 Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo laetabitur.
Natus est stultus in ignominiam suam; sed nec pater in fatuo lætabitur.
22 Animus gaudens aetatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
Animus gaudens ætatem floridam facit; spiritus tristis exsiccat ossa.
23 Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas judicii.
24 In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terrae.
In facie prudentis lucet sapientia; oculi stultorum in finibus terræ.
25 Ira patris, filius stultus: et dolor matris quae genuit eum.
Ira patris filius stultus, et dolor matris quæ genuit eum.
26 Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
Non est bonum damnum inferre justo, nec percutere principem qui recta judicat.
27 Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
Qui moderatur sermones suos doctus et prudens est, et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
Stultus quoque, si tacuerit, sapiens reputabitur, et si compresserit labia sua, intelligens.
