< Proverbiorum 16 >

1 Hominis est animam praeparare: et Domini gubernare linguam.
Ürəyin fikirləri insandan, Dilin cavabı isə Rəbdəndir.
2 Omnes viae hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
İnsanın bütün yolları öz gözündə təmiz sayılar, Lakin Rəbb ürəkləri yoxlar.
3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
Görəcəyin işləri Rəbbə ver, Onda niyyətlərin yerinə yetər.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
Rəbb hər şeyi məqsədinə müvafiq yaradıb, O, pis insanı bəla günü üçün yaradıb.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viae bonae, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
Rəbb qəlbi təkəbbürlülərdən ikrah edər, Doğrudan da, onlar cəzasız qalmaz.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
Xeyirxahlıq və sədaqət hər təqsiri kəffarə edər, İnsan Rəbb qorxusuna görə pislikdən dönər.
7 Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
Rəbb insanın həyatından razı qaldısa, Düşmənlərini belə, onunla barışdırar.
8 Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
Salehliklə qazanılan az şey Haqsız yolla olan bol gəlirdən yaxşıdır.
9 Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
İnsan ürəyində özü üçün yol qurar, Amma Rəbbin verdiyi istiqamətlə addımlar.
10 Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
Padşah uzaqgörənliklə dilindən sözlər çıxarar, Qoy onda məhkəmədə ədalətdən yan keçməsin.
11 Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
Rəbb düzgün tərəzi və çəkini tələb edər, O, torbadakı hər çəki daşını müəyyən edər.
12 Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
Şər iş görmək padşahlarda ikrah yaradar, Çünki salehliklə taxtlar möhkəm olar.
13 Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
Saleh adamın dili padşahları razı salar, Onlar düz danışanı sevər.
14 Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
Padşahın hiddəti ölüm elçisidir, Amma hikmətli insan bu hiddəti yatırar.
15 In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
Padşahın üzü nuranidirsə, demək, həyat var, Razılığı yaz yağışı gətirən buluda oxşar.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
Qızıldan çox hikmət qazanmaq yaxşıdır, Gümüşü yox, idrakı yığmaq üstün tutular.
17 Semita iustorum declinat mala: custos animae suae servat viam suam.
Əməlisalehlər pislikdən dönmək yolunu tutar, Yoluna diqqət edən canını qoruyar.
18 Contritionem praecedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
Əcəldən əvvəl təkəbbür gələr, Fəlakətdən əvvəl lovğalıq ruhu gələr.
19 Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
Məzlumlar arasında sadə qəlbli olmaq Təkəbbürlülərlə talan malı bölüşdürməkdən yaxşıdır.
20 Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
Sözdən hikmət alan xeyir tapar, Rəbbə güvənən insan nə bəxtiyardır!
21 Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora reperiet.
Qəlbində hikmət olan dərrakəli adlanar, Şirin dilli olan müdrikliyi artırar.
22 Fons vitae eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
Ağıl insan üçün həyat çeşməsidir, Axmağa tərbiyə vermək səfehlikdir.
23 Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
Hikmətlinin ürəyi dilinə tərbiyə verir, Ağzındakı müdrik sözləri artıq edir.
24 Favus mellis, composita verba: dulcedo animae, sanitas ossium.
Xoş sözlər sanki pətəkdə baldır, Cana şirinlik, sümüklərə şəfadır.
25 Est via quae videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
Əməkçi qarnı üçün zəhmət çəkir, Aclıq onu məcbur edir.
27 Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
Yaramaz şər quyusu qazar, Dili alov kimi yandırıb-yaxar.
28 Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
Hiyləgər adam dava yaradar, Qeybətçi əziz dostları ayırar.
29 Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
Zorakı qonşularını aldadar, Onları yaxşı olmayan yola aparar.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
Niyyəti hiyləli olan göz vurar, Dodaq büzər, şər qurar.
31 Corona dignitatis senectus, quae in viis iustitiae reperietur.
Ağaran saçlar şərəf tacıdır, Salehlik yolunun qazancıdır.
32 Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
İgid olmaqdan səbirli olmaq yaxşıdır, Nəfsə hakim olmaq şəhəri almaqdan üstündür.
33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.
Ətəyin üstünə püşk atılar, Amma hökm Rəbdən gələr.

< Proverbiorum 16 >