< Proverbiorum 13 >
1 Filius sapiens, doctrina patris: qui autem illusor est, non audit cum arguitur.
Mudar sin sluša naputak očev, a podsmjevač ne sluša ukora.
2 De fructu oris sui homo satiabitur bonis: anima autem praevaricatorum iniqua.
Od ploda usta svojih uživa čovjek sreću, a srce je nevjernika puno nasilja.
3 Qui custodit os suum, custodit animam suam: qui autem inconsideratus est ad loquendum, sentiet mala.
Tko čuva usta svoja, čuva život svoj, a tko nesmotreno zbori, o glavu mu je.
4 Vult et non vult piger: anima autem operantium impinguabitur.
Uzaludna je žudnja lijenčine, a ispunit će se želja marljivih.
5 Verbum mendax iustus detestabitur: impius autem confundit, et confundetur.
Pravednik mrzi na lažljivu riječ, a opaki goji mržnju i sramotu.
6 Iustitia custodit innocentis viam: impietas autem peccatorem supplantat.
Pravda čuva pobožna, a opake grijeh obara.
7 Est quasi dives cum nihil habeat: et est quasi pauper, cum in multis divitiis sit.
Netko se gradi bogatim, a ništa nema, netko se gradi siromašnim, a ima veliko bogatstvo.
8 Redemptio animae viri, divitiae suae: qui autem pauper est, increpationem non sustinet.
Otkup života bogatstvo je čovjeku; a siromah ne sluša opomene.
9 Lux iustorum laetificat: lucerna autem impiorum extinguetur.
Svjetlost pravednička blistavo sja, a svjetiljka opakih gasi se.
10 Inter superbos semper iurgia sunt: qui autem agunt omnia cum consilio, reguntur sapientia.
Oholost rađa samo svađu, a mudrost je u onih koji primaju savjet.
11 Substantia festinata minuetur: quae autem paulatim colligitur manu, multiplicabitur.
Naglo stečeno bogatstvo iščezava, a tko sabire pomalo, biva bogat.
12 Spes, quae differtur, affligit animam: lignum vitae desiderium veniens.
Predugo očekivanje ubija srce, a ispunjena želja drvo je života.
13 Qui detrahit alicui rei, ipse se in futurum obligat: qui autem timet praeceptum, in pace versabitur. Animae dolosae errant in peccatis: iusti autem misericordes sunt, et miserantur.
Tko riječ prezire, taj propada, a tko poštiva zapovijedi, plaću dobiva.
14 Lex sapientis fons vitae, ut declinet a ruina mortis.
Pouka mudračeva izvor je životni, ona izbavlja od zamke smrti.
15 Doctrina bona dabit gratiam: in itinere contemptorum vorago.
Uvid u dobro pribavlja milost, a put bezbožnika hrapav je.
16 Astutus omnia agit cum consilio: qui autem fatuus est, aperit stultitiam.
Svatko pametan djeluje promišljeno, a bezumnik se hvališe svojom ludošću.
17 Nuncius impii cadet in malum: legatus autem fidelis, sanitas.
Zao glasnik zapada u zlo, a vjeran poslanik donosi spasenje.
18 Egestas, et ignominia ei, qui deserit disciplinam: qui autem acquiescit arguenti, glorificabitur.
Siromaštvo i sramota onomu tko odbija pouku, a tko ukor prima, doći će do časti.
19 Desiderium si compleatur, delectat animam: detestantur stulti eos, qui fugiunt mala.
Slatka je duši ispunjena želja, a bezumnicima je mrsko kloniti se oda zla.
20 Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit: amicus stultorum similis efficietur.
Druži se s mudrima, i postat ćeš mudar, a tko se drži bezumnika, postaje opak.
21 Peccatores persequitur malum: et iustis retribuentur bona.
Grešnika progoni zlo, a dobro je nagrada pravednima.
22 Bonus reliquit heredes filios, et nepotes: et custoditur iusto substantia peccatoris.
Valjan čovjek ostavlja baštinu unucima, a bogatstvo se grešnikovo čuva pravedniku.
23 Multi cibi in novalibus patrum: et aliis congregantur absque iudicio.
Izobilje je hrane na krčevini siromaškoj, a ima i tko propada s nepravde.
24 Qui parcit virgae, odit filium suum: qui autem diligit illum, instanter erudit.
Tko štedi šibu, mrzi na sina svog, a tko ga ljubi, na vrijeme ga opominje.
25 Iustus comedit, et replet animam suam: venter autem impiorum insaturabilis.
Pravednik ima jela do sitosti, a trbuh opakih poznaje oskudicu.