Proverbiorum 12
1 Qui diligit disciplinam, diligit scientiam: qui autem odit increpationes, insipiens est.
Кимки тәрбийини қәдирлисә, билимниму сөйгүчидур; Лекин тәнбиһкә нәпрәтләнгән надан-һамақәттур.
2 Qui bonus est, hauriet gratiam a Domino: qui autem confidit in cogitationibus suis, impie agit,
Яхши нийәтлик адәм Пәрвәрдигарниң илтипатиға еришәр; Амма Пәрвәрдигар һейлә-микирлик адәмниң гунайини бекитәр.
3 Non roborabitur homo ex impietate: et radix iustorum non commovebitur.
Адәмләр яманлиқ қилип аманлиқ тапалмас; Лекин һәққанийларниң йилтизи тәврәнмәс.
4 Mulier diligens, corona est viro suo: et putredo in ossibus eius, quae confusione res dignas gerit.
Пәзиләтлик аял ериниң таҗидур; Амма уни уятқа салғучи хотун униң устихинини чиритәр.
5 Cogitationes iustorum iudicia: et consilia impiorum fraudulenta:
Һәққаний адәмниң ой-пикри дурус һөкүм чиқирар; Яманларниң несиһәтлири мәккарлиқтур.
6 Verba impiorum insidiantur sanguini: os iustorum liberabit eos.
Яманларниң сөзлири қан төкидиған қилтақтур; Лекин дурусниң сөзи адәмни қилтақтин қутулдурар.
7 Verte impios, et non erunt: domus autem iustorum permanebit.
Яманлар ағдурулуп, йоқилар; Лекин һәққанийларниң өйи мәзмут турар.
8 Doctrina sua noscitur vir: qui autem vanus et excors est, patebit contemptui.
Адәм өз зериклиги билән махташқа сазавәр болар; Әгир нийәтлик киши көзгә илинмас.
9 Melior est pauper et sufficiens sibi, quam gloriosus et indigens pane.
Пеқир туруп хизмәткари бар киши, Өзини чоң тутуп ач жүргән кишидин яхшидур.
10 Novit iustus iumentorum suorum animas: viscera autem impiorum crudelia.
Һәққаний адәм өз улиғиниму асрар; Амма рәзил адәмниң болса һәтта рәһимдиллиғиму залимлиқтур.
11 Qui operatur terram suam, satiabitur panibus: qui autem sectatur otium, stultissimus est. Qui suavis est in vini morationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.
Тиришип териқчилиқ қилған деханниң қосиғи тоқ болар; Амма хам хиялларға берилгән кишиниң әқли йоқтур.
12 Desiderium impii monumentum est pessimorum: radix autem iustorum proficiet.
Яман адәм яманлиқ қилтиғини көзләп олтирар; Амма һәққаний адәмниң йилтизи мевә берип турар.
13 Propter peccata labiorum ruina proximat malo: effugiet autem iustus de angustia.
Яман адәм өз ағзиниң гунайидин тутулар; Һәққаний адәм мушәққәт-қийинчилиқтин қутулар.
14 De fructu oris sui unusquisque replebitur bonis, et iuxta opera manuum suarum retribuetur ei.
Адәм өз ағзиниң мевисидин қанаәт тапар; Өз қоли билән қилғанлиридин униңға яндурулар.
15 Via stulti recta in oculis eius: qui autem sapiens est, audit consilia.
Ахмақ өз йолини тоғра дәп биләр; Амма дәвәткә қулақ салған киши ақиланидур.
16 Fatuus statim indicat iram suam: qui autem dissimulat iniuriam, callidus est.
Ахмақниң аччиғи кәлсә, тезла билинәр; Зерәк киши һақарәткә сәвир қилар, сәтчиликни ашкарилимас.
17 Qui quod novit loquitur, iudex iustitiae est: qui autem mentitur, testis est fraudulentus.
Һәқиқәтни ейтқан кишидин адаләт билинәр; Ялған гувалиқ қилғучидин алдамчилиқ билинәр.
18 Est qui promittit, et quasi gladio pungitur conscientiae: lingua autem sapientium sanitas est.
Бәзлиләрниң йениклик билән ейтқан гепи адәмгә санҗилған қиличқа охшар; Бирақ ақиланиниң тили дәрдкә дәрмандур.
19 Labium veritatis firmum erit in perpetuum: qui autem testis est repentinus, concinnat linguam mendacii.
Растчил мәңгү турғузулиду; Ләвзи ялған болса бирдәмликтур.
20 Dolus in corde cogitantium mala: qui autem pacis ineunt consilia, sequitur eos gaudium.
Яманлиқниң койида жүргүчиниң көңлидә һейлә сақланғандур; Аманлиқни дәвәт қилғучилар хошаллиққа чөмәр.
21 Non contristabit iustum quidquid ei acciderit: impii autem replebuntur malo.
Һәққаний адәмниң бешиға һеч күлпәт чүшмәс; Қәбиһләр балаю-қазаға чөмүләр.
22 Abominatio est Domino labia mendacia: qui autem fideliter agunt, placent ei.
Ялған сөзләйдиғанниң ләвлири Пәрвәрдигарға жиркиничликтур; Лекин ләвзидә турғанларға У апирин ейтар.
23 Homo versatus celat scientiam: et cor insipientium provocat stultitiam.
Пәмлик адәм билимини йошурар; Бирақ ахмақ наданлиғини җакалар.
24 Manus fortium dominabitur: quae autem remissa est, tributis serviet.
Тиришчан қол һоқуқ тутар; Һорун қол алванға тутулар.
25 Moeror in corde viri humiliabit illum, et sermone bono laetificabitur.
Көңүлниң ғәм-әндишиси кишини мүкчәйтәр; Лекин меһриванә бир сөз кишини роһландурар.
26 Qui negligit damnum propter amicum, iustus est: iter autem impiorum decipiet eos.
Һәққаний киши өз дости билән биргә йол издәр; Бирақ яманларниң йоли өзлирини адаштурар.
27 Non inveniet fraudulentus lucrum: et substantia hominis erit auri pretium.
Һорун өзи тутқан овни пиширип йейәлмәс; Бирақ әтиварлиқ байлиқлар тиришчанға мәнсуптур.
28 In semita iustitiae, vita: iter autem devium ducit ad mortem.
Һәққанийлиқниң йолида һаят тепилар; Шу йолда өлүм көрүнмәстур.
