Proverbiorum 10
1 Filius sapiens laetificat patrem: filius vero stultus moestitia est matris suae.
Przysłowia Salomona. Mądry syn sprawia ojcu radość, a głupi syn [jest] zgryzotą swojej matki.
2 Nil proderunt thesauri impietatis: iustitia vero liberabit a morte.
Skarby niegodziwości nie przynoszą pożytku, lecz sprawiedliwość uwalnia od śmierci.
3 Non affliget Dominus fame animam iusti, et insidias impiorum subvertet.
PAN nie pozwoli, by dusza sprawiedliwego cierpiała głód, a rozproszy majątek niegodziwych.
4 Egestatem operata est manus remissa: manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos: idem autem ipse sequitur aves volantes.
Leniwa ręka prowadzi do nędzy, a ręka pracowita ubogaca.
5 Qui congregat in messe, filius sapiens est: qui autem stertit aestate, filius confusionis.
Kto zbiera w lecie, jest synem roztropnym; syn, który śpi w czasie żniwa, przynosi hańbę.
6 Benedictio Domini super caput iusti: os autem impiorum operit iniquitas.
Błogosławieństwa [są] na głowie sprawiedliwego, a usta niegodziwych kryją nieprawość.
7 Memoria iusti cum laudibus: et nomen impiorum putrescet.
Pamięć sprawiedliwego jest błogosławiona, a imię niegodziwych zgnije.
8 Sapiens corde praecepta suscipit: stultus caeditur labiis.
[Człowiek] mądrego serca przyjmuje przykazania, a gadatliwy głupiec upadnie.
9 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter: qui autem depravat vias suas, manifestus erit.
Kto postępuje uczciwie, postępuje bezpiecznie, a kto jest przewrotny w swoich drogach, zostanie ujawniony.
10 Qui annuit oculo, dabit dolorem: et stultus labiis verberabitur.
Kto mruga okiem, przynosi cierpienie, a gadatliwy głupiec upadnie.
11 Vena vitae, os iusti: et os impiorum operit iniquitatem.
Usta sprawiedliwego są źródłem życia, a usta niegodziwych kryją nieprawość.
12 Odium suscitat rixas: et universa delicta operit charitas.
Nienawiść wznieca kłótnie, a miłość zakrywa wszystkie grzechy.
13 In labiis sapientis invenitur sapientia: et virga in dorso eius qui indiget corde.
Na wargach rozumnego znajduje się mądrość, a kij na grzbiecie nierozumnego.
14 Sapientes abscondunt scientiam: os autem stulti confusioni proximum est.
Mądrzy gromadzą wiedzę, a usta głupiego grożą zniszczeniem.
15 Substantia divitis, urbs fortitudinis eius: pavor pauperum, egestas eorum.
Majątek bogacza [jest] jego warownym miastem, a zniszczeniem ubogich jest ich nędza.
16 Opus iusti ad vitam: fructus autem impii ad peccatum.
Praca sprawiedliwego [prowadzi] do życia, a dochód niegodziwych do grzechu.
17 Via vitae, custodienti disciplinam: qui autem increpationes relinquit, errat.
Kto przestrzega karności, [idzie] ścieżką życia, a kto gardzi upomnieniem, błądzi.
18 Abscondunt odium labia mendacia: qui profert contumeliam, insipiens est.
Kto kryje nienawiść kłamliwymi wargami i kto rozgłasza oszczerstwo, jest głupcem.
19 In multiloquio non deerit peccatum: qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.
Wielomówność nie bywa bez grzechu, a kto powściąga swoje wargi, jest roztropny.
20 Argentum electum, lingua iusti: cor autem impiorum pro nihilo.
Język sprawiedliwego jest wybornym srebrem, [a] serce niegodziwych jest mało warte.
21 Labia iusti erudiunt plurimos: qui autem indocti sunt, in cordis egestate morientur.
Wargi sprawiedliwego żywią wielu, a głupi umierają przez brak rozumu.
22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.
Błogosławieństwo PANA wzbogaca i nie przynosi z sobą zmartwień.
23 Quasi per risum stultus operatur scelus: sapientia autem est viro prudentia.
Dla głupiego popełnić haniebny czyn to zabawa, a człowiek roztropny [trzyma się] mądrości.
24 Quod timet impius, veniet super eum: desiderium suum iustus dabitur.
Niegodziwego spotka to, czego się boi, a sprawiedliwym [Bóg] daje to, czego pragną.
25 Quasi tempestas transiens non erit impius: iustus autem quasi fundamentum sempiternum.
Jak wicher przemija, [tak] niegodziwy [nie przetrwa], a sprawiedliwy [ma] wieczny fundament.
26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his, qui miserunt eum.
Czym ocet dla zębów i dym dla oczu, tym [jest] leniwy dla tych, którzy go posyłają.
27 Timor Domini apponet dies: et anni impiorum breviabuntur.
Bojaźń PANA przedłuża dni, a lata niegodziwego będą skrócone.
28 Expectatio iustorum laetitia: spes autem impiorum peribit.
Oczekiwanie sprawiedliwych przynosi radość, a nadzieja niegodziwych zginie.
29 Fortitudo simplicis via Domini: et pavor his, qui operantur malum.
Droga PANA jest mocą dla prawego, a zgubą dla czyniących nieprawość.
30 Iustus in aeternum non commovebitur: impii autem non habitabunt super terram.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje, a niegodziwi nie będą mieszkać na ziemi.
31 Os iusti parturiet sapientiam: lingua pravorum peribit.
Usta sprawiedliwego wydają mądrość, a język przewrotny będzie wycięty.
32 Labia iusti considerant placita: et os impiorum perversa.
Wargi sprawiedliwego wiedzą, co wypada, a usta niegodziwych są przewrotne.
