< Liber Numeri 20 >

1 Veneruntque filii Israel, et omnis multitudo in desertum Sin, mense primo: et mansit populus in Cades. Mortuaque est ibi Maria, et sepulta in eodem loco.
Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а ажунс ын пустиул Цин ын луна ынтый. Ши попорул с-а оприт ла Кадес. Аколо а мурит ши а фост ынгропатэ Мария.
2 Cumque indigeret aqua populus, convenerunt adversum Moysen et Aaron:
Адунаря н-авя апэ. Ши с-ау рэскулат ымпотрива луй Мойсе ши ымпотрива луй Аарон.
3 et versi in seditionem, dixerunt: Utinam periissemus inter fratres nostros coram Domino.
Попорул а кэутат чартэ ку Мойсе. Ей ау зис: „Че бине ар фи фост сэ фи мурит ной кынд ау мурит фраций ноштри ынаинтя Домнулуй!
4 Cur eduxistis Ecclesiam Domini in solitudinem, ut et nos et nostra iumenta moriamur?
Пентру че аць адус адунаря Домнулуй ын пустиул ачеста, ка сэ мурим ын ел, ной ши вителе ноастре?
5 Quare nos fecistis ascendere de Aegypto, et adduxistis in locum istum pessimum, qui seri non potest, qui nec ficum gignit, nec vineas, nec malogranata, insuper et aquam non habet ad bibendum?
Пентру че не-аць скос дин Еӂипт ши не-аць адус ын ачест лок рэу, унде ну есте нич лок де семэнат, нич смокин, нич вицэ, нич родиу, нич апэ де бэут?”
6 Ingressusque Moyses et Aaron, dimissa multitudine, in tabernaculum foederis, corruerunt proni in terram, clamaveruntque ad Dominum, atque dixerunt: Domine Deus audi clamorem huius populi, et aperi eis thesaurum tuum fontem aquae vivae, ut satiati, cesset murmuratio eorum. Et apparuit gloria Domini super eos.
Мойсе ши Аарон ау плекат де ла адунаре ши с-ау дус ла уша кортулуй ынтылнирий. Ау кэзут ку фаца ла пэмынт ши ли с-а арэтат слава Домнулуй.
7 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:
Домнул а ворбит луй Мойсе ши а зис:
8 Tolle virgam, et congrega populum, tu et Aaron frater tuus, et loquimini ad petram coram eis, et illa dabit aquas. Cumque eduxeris aquam de petra, bibet omnis multitudo et iumenta eius.
„Я тоягул ши кямэ адунаря, ту ши фрателе тэу Аарон. Сэ ворбиць стынчий ачестея ын фаца лор, ши еа ва да апэ. Сэ ле скоць астфел апэ дин стынкэ ши сэ адэпь адунаря ши вителе лор.”
9 Tulit igitur Moyses virgam, quae erat in conspectu Domini, sicut praeceperat ei,
Мойсе а луат тоягул динаинтя Домнулуй, кум ый порунчисе Домнул.
10 congregata multitudine ante petram, dixitque eis: Audite rebelles et increduli: Num de petra hac vobis aquam poterimus eiicere?
Мойсе ши Аарон ау кемат адунаря ынаинтя стынчий. Ши Мойсе ле-а зис: „Аскултаць, рэзврэтицилор! Вом путя ной оаре сэ вэ скоатем апэ дин стынка ачаста?”
11 Cumque elevasset Moyses manum, percutiens virga bis silicem, egressae sunt aquae largissimae, ita ut populus biberet et iumenta.
Апой Мойсе а ридикат мына ши а ловит стынка де доуэ орь ку тоягул. Ши а ешит апэ дин белшуг, аша ынкыт а бэут ши адунаря ши ау бэут ши вителе.
12 Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron: Quia non credidistis mihi, ut sanctificaretis me coram filiis Israel, non introducetis hos populos in terram, quam dabo eis.
Атунч, Домнул а зис луй Мойсе: „Пентру кэ н-аць крезут ын Мине ка сэ Мэ сфинциць ынаинтя копиилор луй Исраел, ну вой вець дуче адунаря ачаста ын цара пе каре й-о дау.”
13 Haec est aqua contradictionis, ubi iurgati sunt filii Israel contra Dominum, et sanctificatus est in eis.
Ачестя сунт апеле Мериба, унде с-ау чертат копиий луй Исраел ку Домнул, каре а фост сфинцит ынтре ей.
14 Misit interea nuncios Moyses de Cades ad regem Edom, qui dicerent: Haec mandat frater tuus Israel: Nosti omnem laborem qui apprehendit nos,
Де ла Кадес, Мойсе а тримис ниште соль ла ымпэратул Едомулуй ка сэ-й спунэ: „Аша ворбеште фрателе тэу Исраел: ‘Ту штий тоате суферинцеле прин каре ам трекут.
15 quo modo descenderint patres nostri in Aegyptum, et habitaverimus ibi multo tempore, afflixerintque nos Aegyptii, et patres nostros:
Пэринций ноштри с-ау коборыт ын Еӂипт ши ам локуит аколо мултэ време. Дар еӂиптений не-ау кинуит, пе ной ши пе пэринций ноштри.
16 et quo modo clamaverimus ad Dominum, et exaudierit nos, miseritque angelum, qui eduxerit nos de Aegypto. Ecce in urbe Cades, quae est in extremis finibus tuis, positi,
Ам стригат кэтре Домнул, ши Ел не-а аузит гласул. А тримис ун Ынӂер ши не-а скос дин Еӂипт. Ши ятэ кэ сунтем ла Кадес, четате каре се афлэ ла марӂиня цинутулуй тэу.
17 obsecramus ut nobis transire liceat per terram tuam. Non ibimus per agros, nec per vineas, non bibemus aquas de puteis tuis, sed gradiemur via publica, nec ad dexteram nec ad sinistram declinantes, donec transeamus terminos tuos.
Ласэ-не сэ тречем прин цара та; ну вом трече нич прин огоаре, нич прин вий ши нич ну вом бя апэ дин фынтынь; вом мерӂе пе друмул ымпэрэтеск, фэрэ сэ не абатем ла дряпта сау ла стынга, пынэ вом трече де цинутул тэу.’”
18 Cui respondit Edom: Non transibis per me, alioquin armatus occurram tibi.
Едом й-а рэспунс: „Сэ ну кумва сэ тречь пе ла мине, кэч алтфел ыць вой еши ынаинте ку сабия.”
19 Dixeruntque filii Israel: Per tritam gradiemur viam: et si biberimus aquas tuas nos et pecora nostra, dabimus quod iustum est: nulla erit in pretio difficultas, tantum velociter transeamus.
Копиий луй Исраел й-ау зис: „Вом мерӂе пе друмул чел маре ши, дакэ вом бя дин апа та еу ши турмеле меле, ыць вой плэти прецул; ну-ць чер алтчева декыт сэ трек ку пичоареле!”
20 At ille respondit: Non transibitis. Statimque egressus est obvius, cum infinita multitudo, et manu forti,
Ел а рэспунс: „Сэ ну кумва сэ тречь!” Ши Едом й-а ешит ынаинте ку мултэ глоатэ ши ку мынэ таре.
21 nec voluit acquiescere deprecanti, ut concederet transitum per fines suos. quam ob rem divertit ab eo Israel.
Астфел, Едом н-а врут сэ ласе пе Исраел сэ трякэ прин цинутул луй. Ши Исраел с-а абэтут де ла ел.
22 Cumque castra movissent de Cades, venerunt in montem Hor, qui est in finibus terrae Edom:
Тоатэ адунаря копиилор луй Исраел а плекат де ла Кадес ши а ажунс ла мунтеле Хор.
23 ubi locutus est Dominus ad Moysen:
Домнул а зис луй Мойсе ши луй Аарон лынгэ мунтеле Хор, ла хотареле цэрий луй Едом:
24 Pergat, inquit, Aaron ad populos suos: non enim intrabit Terram, quam dedi filiis Israel, eo quod incredulus fuerit ori meo, ad Aquas contradictionis.
„Аарон аре сэ фие адэугат ла попорул луй, кэч ну ва интра ын цара пе каре о дау копиилор луй Исраел, пентру кэ в-аць ымпотривит порунчий Меле, ла апеле Мериба.
25 Tolle Aaron et filium eius cum eo, et duces eos in montem Hor.
Я пе Аарон ши пе фиул сэу Елеазар ши суе-й пе мунтеле Хор.
26 Cumque nudaveris patrem veste sua, indues ea Eleazarum filium eius: Aaron colligetur, et morietur ibi.
Дезбракэ пе Аарон де вешминтеле луй ши ымбракэ пе фиул сэу Елеазар ку еле. Аколо ва фи адэугат Аарон ла попорул луй ши ва мури.”
27 Fecit Moyses ut praeceperat Dominus: et ascenderunt in montem Hor coram omni multitudine.
Мойсе а фэкут че-й порунчисе Домнул. С-ау суит пе мунтеле Хор, ын фаца ынтреӂий адунэрь.
28 Cumque Aaron spoliasset vestibus suis, induit eis Eleazarum filium eius. Illo mortuo in montis supercilio, descendit cum Eleazaro.
Мойсе а дезбрэкат пе Аарон де вешминтеле луй ши а ымбрэкат ку еле пе фиул сэу Елеазар. Аарон а мурит аколо, пе вырфул мунтелуй. Мойсе ши Елеазар с-ау коборыт де пе мунте.
29 Omnis autem multitudo videns occubuisse Aaron, flevit super eo triginta diebus per cunctas familias suas.
Тоатэ адунаря а вэзут кэ Аарон мурисе ши тоатэ каса луй Исраел а плынс пе Аарон трейзечь де зиле.

< Liber Numeri 20 >