Mattheum 11
1 Et factum est, cum consummasset Iesus, praecipiens duodecim discipulis suis, transiit inde ut doceret, et praedicaret in civitatibus eorum.
KI un'niniitsiu otai'ksĭstanĭstŏssax na'tsikoputsix otŭsksĭnĭmats'ax itsĭstŭpa'atomaie mŏkŭsksĭnĭmatstoksi ki mŏkatsĭm'semŏksi ot'akapioyimoauĕsts.
2 Ioannes autem cum audisset in vinculis opera Christi, mittens duos de discipulis suis,
Annok' John itsipsts'taupĭssi itai'okiakiopi otokh'tsĭsĕsts Christ oiapĭstutsipĭsts'aie, itokŏt'tsiuax na'tokŭmix otŭsksĭnĭmats'ax,
3 ait illi: Tu es, qui venturus es, an alium expectamus?
Ki an'ĭstsiuaie, kikŭtami'pa annŏk' aiakoto'ŏk, ki nŏk'apsŭmmŏsĭnan noke'tsĭmi?
4 Et respondens Iesus ait illis: Euntes renunciate Ioanni quae audistis, et vidistis.
Jesus an'ĭstsiuax, mĭs'tapuk, matan'ĭstsĭnnomok John annists'ĭsk kĭtokh'tsipuauĕstsk ki kitŭs'satsipuauĕstsk:
5 Caeci vident, claudi ambulant, leprosi mundantur, surdi audiunt, mortui resurgunt, pauperes evangelizantur:
Naps' tsix ŭs'sŭpiau, ŭs'tsekaiĭx ikŏm'otauauŏkaiau, leperix ĭssin'aiau, kŭttaiai'okhtsĭmix ai'okhtsĭmiau, enix' aipuau'iau ki kĭm'atapsix atsĭmsem'aiau ŏkhs'itsĭniksĭnni.
6 et beatus est, qui non fuerit scandalizatus in me.
Ki atsĭm'siu annŏk' kŭttai'itstskĭmskŭkiuŏk nĕsto'i.
7 Illis autem abeuntibus, coepit Iesus dicere ad turbas de Ioanne: Quid existis in desertum videre? arundinem vento agitatam?
Ki otsĭs'tapusax, Jesus otaumŭtŭpaiitsĭnnikoŏsauaie akai'tappix John, Tsanĭstappiuă kumutsitappopuai ksĭs'tapsksŏkkum kŏk'satsipuai? Kŭttaitstsip'a apai' sopu'yi itau'ŭtopăpokaiiu?
8 Sed quid existis videre? hominem mollibus vestitum? Ecce qui mollibus vestiuntur, in domibus regum sunt.
Ki tsan'ĭstappiua kumut'sitappopuai kŏk'satsipuai? Kuttaitstsip'a nĭn'naii ĭkikĭn'ĭstotosiu? Anniks'isk ĭkikĭn'ĭstotosĭxk itot'okoyiau Omŭx'ĭnax oko'auĕsts.
9 Sed quid existis videre? prophetam? Etiam dico vobis, et plus quam prophetam.
Ki tsan'ĭstappiuă kumut'sitappopuai kŏk'satsipuai? Kŭttaitstsip'a prophet? A, kitan'ĭstopuau skĭtsĭm'iuaie prophet.
10 Hic est enim, de quo scriptum est: Ecce ego mitto angelum meum ante faciem tuam, qui praeparabit viam tuam ante te.
Annŏk sĭnau', sat'sit, nitse'tomotokŭttau nito'tokatatsĭsau kostoksĭs', ki ake'tomsokapapĭstutsimaie koksoku'i.
11 Amen dico vobis, non surrexit inter natos mulierum maior Ioanne Baptista: qui autem minor est in regno caelorum, maior est illo.
Kitau'mŭnĭstopuau anniks'ĭsk itsipokai'ĭmmokixk akex, mats'itstsipa ŏk'skĭtsĭmiaie John Baptist: ki annŏk' inŭks'tsĭmŏk spots' im ĭstsĭn'naiisĭnni ai'skĭtsĭmiuaie.
12 A diebus autem Ioannis Baptistae usque nunc, regnum caelorum vim patitur, et violenti rapiunt illud.
John Baptist ĭstsiksĭs'tsikuĭsts, puk'sŭpiksĭstsikuĭsts spots'im ĭstsĭn'naiisĭnni itŭsk'o tuitsipiop, ki ŭskotui'tsipimix itŭsk'otuitsipimiau.
13 Omnes enim prophetae, et lex usque ad Ioannem prophetaverunt:
Konai'prophetix ki okŏk'itsĭmani aie'nŭpanistomiauĕsts otsauomo'tosi John.
14 et si vultis recipere, ipse est Elias, qui venturus est.
Ki mak'otsĭmenoainiki, am'auk Elias annŏk' ai'akotoŏk.
15 Qui habet aures audiendi, audiat.
Annŏk itokh'iuŏk mŏk'okhtsĭmsi ŭnanĭststokh'tsĭs.
16 Cui autem similem aestimabo generationem istam? Similis est pueris sedentibus in foro: qui clamantes coaequalibus
Tsa nitai'akanipa annŏk' o'tappiisĭnŏk manĭstsĭn'naiipuaiau? Netoinitsi'au pokax annim' itawk'pumauawpim itau'pix ki ai'sĭtsĭpsattsiau otŭk'auauax,
17 dicunt: Cecinimus vobis, et non saltastis: lamentavimus, et non planxistis.
Ki an'ĭstsiauax, kitsik'ŭttomopĭnan ki kimat'spiipuau; kitau'yĭmopĭnan ki kimau'kaiisuauĕsts kimatakipuauĕstsau.
18 Venit enim Ioannes neque manducans, neque bibens, et dicunt: Daemonium habet.
John oto'tosi matauyiu'ats ki mataisĭmiu'ats, ki an'iop pakh'tokĭnatsiu sauum'itsistaaw.
19 Venit filius hominis manducans, et bibens, et dicunt: Ecce homo vorax, et potator vini, publicanorum, et peccatorum amicus. Et iustificata est sapientia a filiis suis.
Nĭn'au okku'i oto'tosi, au'yiu ki ai'sĭmiu, ki an'iop, sŭm'mĭs, aistoks'oyiu ki aistok'sĭmiu, publicanix ki sauum'itsitappix otŭk'auauax. Ki mokŏk'sĭnni o'kosĭx oto'kŏmotsĭstutokaie.
20 Tunc coepit exprobrare civitatibus, in quibus factae sunt plurimae virtutes eius, quia non egissent poenitentiam.
Itau'mŭtŭpsĭtsĭpsattomĕsts akap'ioyĭsts annim' otsĭt'apĭstutsipĭsts ot'apĭstutŭksĭsts otsauomai'sauaitsitŭsax.
21 Vae tibi Corozain, vae tibi Bethsaida: quia, si in Tyro, et Sidone factae essent virtutes quae factae sunt in vobis, olim in cilicio, et cinere poenitentiam egissent.
Kitak'oksĭnip maka'pi, Chorazin! Kitak'oksĭnip maka'pi Bethsaida! Nitsĭt' tsipstsapĭstutsipĭsts kitakap'ioyimoauĕsts nitsĭttsipstsapĭstutŭkkitopiau Tyre ki Sidon ĭstak'apioyĭsts is'taisŭmmisauaitsitauopiau ĭsksĭm'matŭkkiaipĭstsĭsts ki makh'skĭtsĭsts,
22 Verumtamen dico vobis: Tyro, et Sidoni remissius erit in die iudicii, quam vobis.
Ki kitan'ĭstopuau Okŏk'itsĭmani ĭstsiksĭs'tsikui manĭstaksiksists'papsipi ksĕsto'a, aks'ĭsiksĭstspapiau Tyre ki Sidon.
23 Et tu Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? usque in infernum descendes. quia, si in Sodomis factae fuissent virtutes, quae factae sunt in te, forte mansissent usque in hanc diem. (Hadēs g86)
Ki ksĕsto'a Capernaum, kitspĭn'noko spots'im, hades kitaks'ĭnnĭssimoko; omŭk'apotŭksĭsts kitakap'ioyim itap'ĭstutsipiau ittsipstsapistutŭkkiopiau Sodom, ĭs'taisakiaitaitsiopi. (Hadēs g86)
24 Verumtamen dico vobis, quia terrae Sodomorum remissius erit in die iudicii, quam tibi.
Ki kitan'ĭstopuau, Okŏk'itsĭmani ĭstsiksĭs'tsikui manĭstaksiksĭsts'papspi ksĕsto'au, aks'ĭsiksĭstspapiu Sodom.
25 In illo tempore respondens Iesus dixit: Confiteor tibi, Pater, Domine caeli et terrae, quia abscondisti haec a sapientibus, et prudentibus, et revelasti ea parvulis.
Annik' Jesus an'iu, nitŏkh'sitŭkki nĭn'a, spots'im ki ksŏk'kum ĭstsĭn'aimi, kitai'ksĭsattokiauests annists'isk mokok'ietappix ki kitaipaso'kĭnomoaiau inŭk'sipokax.
26 Ita Pater: quoniam sic fuit placitum ante te.
Ŭnnianĭsts'it Nin'a; manĭstŏkh'sipi kitsitsi'tan.
27 Omnia mihi tradita sunt a Patre meo. Et nemo novit Filium, nisi Pater: neque Patrem quis novit, nisi Filius, et cui voluerit Filius revelare.
Nin'a otokŏnai'nanĭsts nitokok: ki matsitstsipa ĭsksĭnnu'yiuaie okku'iaie Nin'a nits'ksĭnnuyiuaie; matsitstsipa ĭsksĭnnu'yiuaie Un'ni, okku'i nits'ksĭnnuyiuaie, ki annŏk ĭsksĭnĭmats'stokŏttseuŏk Un'ni.
28 Venite ad me omnes, qui laboratis, et onerati estis, et ego reficiam vos.
Puksipa'akik kŏnai'ikapotŭkkix ki ikŏnŭs'soksĭstsix, ki kitak'okotopuau ĭssĭk'sĭstsikosĭnni.
29 Tollite iugum meum super vos, et discite a me, quia mitis sum, et humilis corde: et invenietis requiem animabus vestris.
Nokhkĭn'ni kĭn'attok, ki ĭsksĭno'kik; nitsĭk'kĭnapsi nimat'omŭkimuspa; ki kitak'okonipuau ku'skĕttsipŏppuauĕsts ĭstsĭk'sĭstsikosĭnni.
30 Iugum enim meum suave est, et onus meum leve.
Nokhkĭn'ni ksĭsts'papiu, ki nitopa'tŭksĭn sŏk'otsiu.
